5/5 - (1 امتیاز)

سبک‌های دکوراسیون داخلی

شاید بسیاری از افراد این تصور را داشته باشند که با قرار دادن چند وسیله مختلف در کنار هم بدون هیچ پیش زمینه ذهنی، می­ توان طراحی داخلی انجام داد و در نهایت با اضافه کردن اکسسوری­‌های گوناگون، به یک دکوراسیون داخلی خاص رسید. اما واقعیت امر این است که طراحی داخلی نیز مانند هر کار دیگری، تابع یکسری اصول باید باشد و بدون در نظر گرفتن اصول اولیه، نه تنها نمی­توان به نتیجه مطلوب رسید بلکه مشکلاتی هم به وجود خواهد آمد. طراحی داخلی یک فن بسیار تخصصی است و فردی که علم و تجربه را در کنار هم داشته باشد می­تواند در آن موفق عمل کند.

سبک‌های دکوراسیون داخلی بسیار متنوع هستند و با توجه به شرایط داخلی هر ساختمان و کاربری آن، می‌توان یکی از سبک­‌ها را برای اجرا برگزید. گاهی سبک‌های طراحی داخلی، به اشتباه با عنوان سبک دکوراسیون داخلی شناخته می‌شوند در حالی که بین طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی تفاوت‌های ظریفی وجود دارد. البته نباید این نکته را از یاد برد که دکوراسیون داخلی، مبحثی جدا از طراحی داخلی نیست و به نوعی مکمل آن به حساب می­ آید.

سبک دکوراسیون  مدرن

سبک مدرن، یکی از سبک­‌های طراحی به حساب می‌آید که برای محوطه سازی، طراحی نما و طراحی داخلی از آن بهره گرفته می‌شود. این سبک طراحی، امروزه بسیار مورد توجه افراد به ویژه معماران قرار گرفته است و در فضاهای مختلف با کاربری‌های گوناگون مثل تجاری، اداری ، مسکونی، ویلا، رستوران و …،  مورد استفاده قرار می‌گیرد.

طراحی داخلی به سبک مدرن را به راحتی می‌توان با طراحی محوطه به همین سبک، هماهنگ کرد.  به طور کلی در سبک مدرن، باید سادگی را رعایت کرد. ضمن اینکه فضاها یا اکسسوری‌هایی که در دکوراسیون داخلی به این سبک مورد استفاده قرار می‌گیرند، همگی باید کاربردی باشند در واقع جنبه تزئینی وسایل یا به طور کلی فضاها، کمتر مورد توجه است. تزئینات زیاد در این نوع سبک طراحی داخلی جایگاه چندانی ندارد. مبلمان و وسایلی که برای سبک مدرن در نظر گرفته می‌شوند، باید احساس راحتی را در افراد به وجود بیاورند. نورپردازی در طراحی داخلی به سبک مدرن، بیش از سایر سبک‌ها مورد توجه قرار دارد و معمولا از رشته‌های فیبر نوری، لامپ‌های‌هالوژن، نوارهای اس.ام.دی بهره گرفته می‌شود. بهره گیری از سقف‌های ترنسلوسید و سقف‌های باریسول، در طراحی داخلی به سبک مدرن رایج است.

در سبک مدرن، تلاش می‌شود که فضاها با ترفندهای خاصی بزرگ تر نشان داده شوند. سبک مدرن، به دلیل داشتن ویژگی یاد شده برای فضاهای کوچک به ویژه آپارتمان­‌های داخل شهرها، گزینه بسیار خوبی محسوب می‌شود و طراحان و معماران نباید از این امر غافل شوند. بهره گیری از رنگ‌های مات، خنثی و ملایم در این سبک از طراحی داخلی بسیار متداول است. همچنین ترکیب بندی‌های نامتقارن و فرم‌های هندسی در سبک مدرن بیشتر از سایر سبک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از ویژگی‌های طراحی داخلی به سبک مدرن، عدم محدودیت‌هایی است که در سبک کلاسیک وجود دارد به عبارت روشن تر اینکه در چنین سبکی امکان بروز خلاقیت و نوآوری وجود دارد. گاهی سبک مدرن را به شکل هوشمندانه ای می‌توان با سایر سبک‌های طراحی داخلی ادغام کرد که البته انجام چنین کاری پر ریسک محسوب می‌شود و معماری که قصد انجام آن را دارد باید تجربه و مهارت زیادی داشته باشد.

سبک دکوراسیون کلاسیک 

سبک دکوراسیون کلاسیک، از دیگر سبک‌های طراحی داخلی محسوب می‌شود که از گذشته تا به امروز بسیار مورد توجه قرار دارد. در این سبک از طراحی داخلی بر خلاف سبک مدرن ، سادگی جایگاه چندانی ندارد و تجملات در آن حرف اول را می‌زند. این تجملات حتی در طراحی محوطه ویلا نیز به چشم می‌آید.

سبک کلاسیک، تابع نظم و تقارن است. این سبک در واقع یک سبک سنتی غربی به حساب می‌آید و در آن بهره گیری از گچبری‌هایی که با رنگ طلایی ، نقره ای و سفید رنگ آمیزی شده اند به وفور دیده می‌شود. علاوه بر این، پتنیه کاری در سبک کلاسیک بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. مبلمان آنتیک، وسایل پر زرق و برق از جنس نقره یا برنز، لوازم دکوری چوبی که حکاکی شده­اند و پرده‌های بلند چین دار با رنگ‌های قهوه ای ، طلایی، زرشکی و …، در سبک کلاسیک بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

طراحی داخلی به سبک کلاسیک باید به گونه ای باشد که بتواند حس قدیمی‌و مجلل بودن را به مخاطب القا کند. شلوغی بیش از حد و بدون منطق در این سبک جایگاهی ندارد و همه چیز باید به شکل منظم و در عین حال معنادار باشد. وسایلی که در دکوراسیون داخلی کلاسیک و برای تزئین مورد استفاده قرار می‌گیرند اغلب جفت هستند. رنگ‌های تند، جایگاهی در طراحی به سبک کلاسیک ندارند و در نقطه مقابل رنگ‌هایی چون قهوه ای، سفید، کرم و بژ، به وفور مورد استفاده قرار می‌گیرند. فردی که تمایل دارد طراحی داخلی خانه اش به سبک کلاسیک باشد، باید این مسئله را مد نظر قرار بدهد که برای طراحی و اجرای سبک کلاسیک، به مساحت نسبتا زیادی نیاز است. علاوه بر این، تمام قسمت‌های خانه از نشیمن و پذیرایی گرفته تا سرویس بهداشتی، آشپزخانه و اتاق خواب همگی باید از این سبک یعنی سبک کلاسیک پیروی کنند.

سبک طراحی مینیمال 

دکوراسیون داخلی به سبک مینیمال، در واقع یکی از انواع معماری مدرن است. در این نوع سبک، به جزئیات و تزئینات توجه چندانی نمی‌شود و بیشترین تمرکز روی سادگی و خلوص گرایی است. مهندس معمار در طراحی داخلی به سبک مینیمال،  باید بتواند از ویژگی‌های ذاتی المان‌های معماری، بیشترین بهره را ببرد و در عین حالا تاثیر روانی را به گونه ای در مخاطب ایجاد کند که بیش از پیش بر سادگی تمرکز کند. به طور کلی، طراحی فضاها یا پلان در سبک مینیمال به صورت باز در نظر گرفته می‌شود و خصوصی سازی در این سبک جایگاهی ندارد.

طراحی داخلی به سبک مینیمال، بر پایه شفاف سازی است و به همین دلیل دیوار مورد توجه نیست. این نوع سبک به دلیل فقدان فضاهای خصوصی و محدودیت‌های فرهنگی، چندان مورد توجه خانواده‌های ایرانی قرار نمی‌گیرد ولی با این حال طرفداران خاص خودش را دارد. رنگ‌های خنثی یا ملایم، برای فضای مینیمال مناسب تر هستند.

یکی دیگر از ویژگی‌های طراحی به سبک مینیمال، بهره گیری کم از مبلمان است. رنگ مبلمانی که در طراحی داخلی به سبک مینیمال انتخاب می‌شود، باید مات و ملایم باشد. ساده بودن اکسسوری‌ها در این سبک حائز اهمیت است. دیوار و کف در طراحی داخلی به سبک مینیمال، باید بسیار ساده باشند و از هر نوع شلوغی پرهیز کرد چون این سبک قرار است در مخاطب حس آرامش و سادگی را ایجاد کند. به طور کلی، این سبک باید تابع قانون «هر چه ساده تر و کمتر، بهتر»، باشد. سبک مینیمال، برای طراحی ویلا نیز کاربرد دارد ولی به دلیل سادگی بسیار زیاد، مورد توجه همه افراد قرار نمی‌گیرد.

سبک دکوراسیون روستیک 

سبک روستیک یکی دیگر از سبک‌های طراحی داخلی به حساب می‌آید. این سبک در معماری، بیش از هر چیز یادآور طبیعت است. یکی از مهم ترین مشخصه‌های سبک روستیک، بهره گیری از تیر چوبی در قسمت‌های مختلف طراحی داخلی است. قاب کردن سقف ، بالای شومینه، اطرف پنجره­ها و بخش‌هایی از روی دیوار با تیر چوبی، نشان دهنده سبک روستیک است. البته چوب‌هایی که در این سبک مورد استفاده قرار می‌گیرند، نباید تراش خورده و صاف باشند و داشتن حالت طبیعی، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. هر چه تیرهای چوبی ناهموارتر باشند، برای این فضا مناسب تر هستند.

در طراحی داخلی به سبک روستیک، می‌توان از کنده‌های چوبی گرد نیز استفاده کرد به شرط آنکه جانمایی خوبی برای این منظور در نظر گرفته شود. اکسسوری‌ها در سبک روستیک نباید صاف و یکدست و شکل هندسی متقارن داشته باشند. ناهموار بودن سطوح و تا حدودی القای حس خشن، از ویژگی‌های طراحی به سبک روستیک محسوب می‌شود. البته به مقدار کم می‌توان از ظروف ساده فلزی با سطح صاف برای دکوراسیون داخلی بهره گرفت. سبک روستیک، باید حس قدیمی‌بودن و در عین حال کهنگی را القا کند از همین روی استفاده از وسایل قدیمی‌و زنگ زده می‌تواند برای این منظور مفید باشد. رنگ‌هایی که در سبک روستیک استفاده می‌شوند، باید گرم و حالت خاکی داشته باشند.

در طراحی به سبک روستیک، به شکل هوشمندانه ای می‌توان کاربری وسایل را عوض کرد یعنی یک سبد فلزی قدیمی، می‌تواند تبدیل به آباژور شود یا از یک سطل فلزی کهنه به عنوان گلدان استفاده کرد. از آنجایی که سبک روستیک جلوه ای از طبیعت باید باشد، استفاده از پرده‌های نازک و ابریشمی‌چندان گزینه خوبی به نظر نمی‌رسند ولی در نقطه مقابل پارچه‌های ضخیم یا حتی پشم و کاموا در این فضا جلوه خوبی ایجاد می‌کنند. برای مثال در زمان دکوراسیون داخلی، می‌توان از رو تختی‌های قلاب بافی شده بهره گرفت. یکی از نکات مهمی‌که نباید آن را نادیده گرفت، برقراری هماهنگی و ایجاد ارتباط بین فضای بیرونی (محوطه) با فضای داخلی است. سبک روستیک باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که گویی محیط داخل، بخشی از محیط بیرون به حساب می‌آید. طراحی محوطه در چنین شرایطی باید به شکل هوشمندانه باشد که بتواند هدف یاد شده را ایجاد کند.

سبک دکوراسیون ژاپنی

برای طراحی داخلی، از سبک ژاپنی هم می‌توان بهره گرفت. این سبک تابع سادگی است و به گونه ای طراحی می‌شود که آرامش و آسایش را فراهم کند. در این سبک نیز مانند سبک روستیک، به نوعی از طبیعت الهام گرفته شده با این تفاوت که در سبک روستیک، طبیعت گرایی با شدت بیشتری است. استفاده از چوب در معماری داخلی به این سبک بسیار متداول محسوب می‌شود و غالبا سقف‌های خانه‌های ژاپنی چوبی هستند. همچنین درها هم با چوب  و کاغذهای خاص طراحی می‌شوند و به صورت کشویی هستند که به این درها «شوجی» گفته می‌شود. به طور کلی، شوجی کار تقسیم بندی را انجام می‌دهد و به نوعی مانند یک دیوار است.

در طراحی داخلی به سبک ژاپنی، حتما باید از بامبو و گیاهان به ویژه گیاهان بونسای، به وفور استفاده کرد. در طراحی داخلی به سبک ژاپنی، مانند طراحی داخلی به سبک روستیک، باید ارتباط منطقی بین فضای داخلی و فضای بیرونی وجود داشته باشد که برای این منظور از درهای شیشه ای بزرگ و بدون حفاظ استفاده می‌شود. رنگ سبز و قهوه ای به این دلیل که یادآور طبیعت هستند، در طراحی به سبک ژاپنی بیشتر مورد توجه قرار می­گیرند. یکی دیگر از عناصری که در طراحی داخلی به سبک ژاپنی، حائز اهمیت است، تعبیه وان در حمام محسوب می‌شود. وان‌هایی که برای این سبک از طراحی مورد استفاده قرار می­گیرند، معمولا عمیق و کوچک هستند و دوش به گونه ای در بالای آن‌ها نصب می‌شود که صدای آب حس آرامش را ایجاد کند.

اگر مهندس معمار بخواهد یک فضای کاملا ژاپنی را طراحی کند، باید یک ورودی خاص را نیز در نظر بگیرد. ورودی  در خانه‌های ژاپنی، محلی برای خوش آمد گویی به مهمان و درآوردن کفش است. در این ورودی، قفسه‌های کفش به شکل منظم قرار می‌گیرند و متریال کف معمولا از سنگ است. دیوارهای این فضا باید از چوب باشند و ترجیحا روشنایی این محیط در روز با نور طبیعی مهیا شود. در نظر گرفتن فضایی برای مدیتیشن، صرف چای و یوگا، طرح را بیش از پیش به سبک ژاپنی نزدیک می‌کند به شرط آنکه دکوراسیون داخلی به صورت ساده انجام شود و این فضا فاقد مبلمان و در عوض دارای کوسن باشد. به طور کلی برای طراحی به سبک ژاپنی، باید یک فضای پر نور و نسبتا وسیع داشت. سبک ژاپنی را به نوعی می‌توان یک سبک مینیمال اما با ویژگی‌های خاص خود دانست. کارفرمایان باید توجه داشته باشند که طراحی داخلی به سبک ژاپنی با وجود ساده بودن، هزینه بالایی را به همراه دارد چون متریالی که برای این منظور به کار می‌روند، گران قیمت هستند.

از آنجایی که سبک ژاپنی به سبک مینیمال بسیار نزدیک است، برای کاهش هزینه‌ها می‌توان این دو سبک را ادغام کرد که البته نظر مهندس معمار برای این مسئله شرط است. اگر قرار باشد طراحی به سبک ژاپنی کامل و بی نقص اجرا شود، مساحت نسبتا زیادی را برای این منظور باید اختصاص داد از همین رو این سبک معماری برای طراحی ویلا گزینه مناسب تری به نظر می‌رسد.

سبک دکوراسیون چینی

طراحی داخلی به سبک چینی، شباهت زیادی به سبک ژاپنی دارد. سادگی در طراحی داخلی به این سبک، حرف اول را می­ زند. نظم هندسی در این نوع سبک وجود دارد. علاوه بر این در سبک چینی، رنگ­‌ها خنثی و طبیعی هستند و خبری از رنگ­‌های تند نیست. طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی به سبک چینی، مانند سبک ژاپنی، باید مخاطب را به آرامش برساند. در این نوع سبک طراحی، معمولا تک رنگ بودن باید مد نظر قرار بگیرد. دکوراسیون داخلی چینی، با حداقل وسایل انجام می‌­شود و اسباب و اثاثیه زیاد در این سبک جایگاهی ندارد. چینی­‌ها به راحتی خانه بسیار اهمیت می­دهند از همین روی معمولا در سبک­‌های چینی از دیوار استفاده نمی­ کنند و اگر قرار باشد تفکیکی بین اتاق‌ها ایجاد شود، از پرده یا پارتیشن چوبی باید کمک گرفت.

قفسه ­های چوبی و کف چوبی در این سبک بسیار مورد استفاده قرار می­گیرد البته هر دو مورد یاد شده، بسیار ساده هستند. به طور کلی، چینی ­ها در طراحی به سبک چینی بر سه اصل سادگی، انرژی و طبیعت تاکید دارند و طرح نهایی پس از اجرا باید بتواند انرژی خوبی را به مخاطب القا کند. یکی دیگر از مواردی که در طراحی به سبک چینی وجود دارد، نقاشی­ دیواری است که موضوعی اساطیری دارد و در عین حال طبیعت را به نمایش می­گذارد. گاهی در اتاق نشیمن، از رنگ قرمز استفاده می‌شود چینی‌ها قرمز را نماد خوشبتی می‌دانند. در طراحی محوطه به سبک چینی و ژاپنی ، تکرار رنگ مکمل سبز یعنی قرمز ، بسیار متداول است.

سبک طراحی ماوریک

سبک طراحی داخلی ماوریک ، یکی از سبک­هایی است که طراح محدودیت چندانی ندارد و به راحتی می‌تواند خلاقیت خود را در این نوع سبک بروز بدهد. از آنجایی که سبک ماوریک هیچ قاعده و قانون خاصی ندارد، نتیجه ای که در نهایت حاصل می‌شود با ریسک بالایی همراه است. یعنی ممکن است طرح به راحتی مورد پسند کارفرما قرار بگیرد یا اصلا آن را نپسندد. با تمام این توضیحات، طراحی داخلی به سبک ماوریک، یک طرح سلیقه ای به حساب می‌آید و حد وسط برای آن نمی‌توان ر نظر گرفت. به طور کلی، طراحی به سبک ماوریک در ابتدا خیلی عجیب و پیچیده به نظر می‌رسد ولی واقعیت امر این است که نشان دهنده جسارت طراح می‌تواند باشد. هیچ نوع محدودیتی برای انتخاب رنگ در این نوع طراحی وجود ندارد و از رنگ­‌های تند و ساد گرفته تا رنگ­‌های پر زرق و برق، می‌توان در این سبک استفاده کرد. مبلمانی که برای دکوراسیون داخلی این سبک مد نظر قرار می‌گیرد، مبلمان مدرن است ولی در عین حال باید حالت عجیب و غریب داشته باشد. صندلی­ها و مبلمان در این سبک حالت نامنظم دارند و رنگ دیوارها و کف می­توانند در تعارض با یکدیگر باشند. سبک ماوریک بیشتر برای آن دسته از افرادی که به مد روز علاقه دارند، مناسب است. شاید خیلی از افراد تصور کنند که سبک ماوریک چون از قواعد خاصی پیروی نمی‌کند، طراحی آن خیلی راحت است در حالی­که این باور اشتباه است. عدم آشنایی به این سبک و اجرای آن بدون دانش کافی، نتیجه نهایی خوبی به همراه ندارد و نمی­تواند نشان دهنده جسارت طراح باشد.

سبک طراحی مراکشی

طراحی به سبک مراکشی، بسیار پر انرژی است و در آن با بهره گیری از رنگ‌های گرم، حس بسیار خوبی را به مخاطب می‌توان القا کرد. بهره گیری از طرح هندسی در سبک مراکشی زیاد است. به طور کلی، سقف در طراحی به سبک مراکشی باید بلند باشد و در بسیاری از طرح‌های مراکشی، از تیر چوبی بهره گرفته می‌شود. به کار بردن قوس و طاق در این سبک بسیار متداول است. رنگ‌هایی چون صورتی، کرم و بژ برای سقف و دیوارهای سبک مراکشی کاربرد دارد. علاوه بر این، برای پرده‌ها و مبلمان می‌توان از رنگ‌های قرمز، آبی پر رنگ و نارنجی در دکوراسیون داخلی بهره گرفت. مبلمان چوبی و مشبک، از ویژگی­های دکوراسیون داخلی در سبک مراکشی محسوب می‌شود. جنس رویه مبلمان هم معمولا از مخمل باید انتخاب شود. کوسن‌های رنگارنگ، در دکوراسیون داخلی به سبک مراکشی می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. کاشی­‌های پر نقش و نگار که غالبا رنگ آبی و سورمه­ای دارند و در حمام ، کف و سرویس بهداشتی به کار می‌روند، از ویژگی‌های طراحی به سبک مراکشی است. استفاده از فانوس به ویژه فانوس‌های رنگی و ظروف سنگی و فلزی با طرح‌های سنتی، در دکوراسیون داخلی مراکشی نباید از قلم بیفتد. حیاط در طراحی به سبک مراکشی باید در مرکز قرار بگیرد و در وسط این حیاط یک آبنما یا حوض قرار می­گیرد. کف این حیاط که درست در وسط خانه قرار گرفته، با کاشی‌های پر نقش و نگار باید تزئین شود.  امروزه سبک مراکشی علاوه بر طراحی داخلی، برای طراحی محوطه ،  طراحی باغ عروسی، طراحی تالار و حتی طراحی باغ آتلیه عکاسی نیز مورد توجه قرار گرفته است.