معماری علم بسیار پیچیده ای محسوب می شود که با هنر ادغام شده است و فردی که می خواهد در این عرصه فعالیت کند، علاوه بر دانش کافی باید خلاقیت و ذوق هنری نیز داشته باشد. یک معمار اگرچه به اصول مختلف معماری می تواند آشنایی داشته باشد ولی برای اینکه در کار خود به جایگاه مطلوبی برسد، باید روی یک حوزه کاری به صورت تخصصی تمرکز کند. برای مثال، یک معمار می تواند کار طراحی نما یا اجرای نما را به خوبی انجام بدهد و در عین حال کار دکوراسیون داخلی یا اجرای آن را نیز به سرانجام برساند ولی بهتر است وقت و انرژی خود را روی یک کار به صورت تخصصی بگذارد. امروزه معماری داخلی، طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته اند و به نسبت گذشته، شاهد تحولات زیادی در این عرصه هستیم. همین مسئله باعث شده فضای کاری مطلوبی در این راستا برای معماران ایجاد شود.
طراحی داخلی به نسبت معماری داخلی، تابع جزئیات بیشتری است و فردی که میخواهد به عنوان طراح داخلی فعالیت کند، باید به نکات بیشتری توجه داشته باشد. بعد از اینکه کلیت فضاها مشخص شد، در بحث طراحی داخلی باید به مسائلی چون ایمنی و انتقال صدا، تجهیزات الکتریکی و…، نیز توجه داشت. علاوه بر این، شناخت رنگ ها، نور، چیدمان مبلمان، لوازم منزل و مواردی از این قبیل، باید مد نظر معماری که می خواهد در حوزه طراحی داخلی فعالیت کند، قرار بگیرد. طراحی داخلی، کاملا با معماری داخلی و دکوراسیون داخلی در ارتباط تنگاتنگ است.
طراحی داخلی، فقط به طراحی و اجرای فضای آپارتمان های مسکونی محدود نمی شود و معمار می تواند بر مبنای علاقه خود، در بخش های دیگری هم فعالیت کند. علاوه بر طراحی داخلی فضای مسکونی، می توان به صورت تخصصی در طراحی داخلی ساختمان های اداری، تجاری یا طراحی ویلا نیز فعالیت کرد. گاهی معماران تنها روی طراحی داخلی یک بخش خاص از ساختمان مثل سرویس های بهداشتی یا حمام تمرکز می کنند. همچنین برخی دیگر از معماران تنها کار دکوراسیون داخلی آشپزخانه را انجام می دهند و مسئولیت طراحی بخش های دیگر را به همکاران خود می سپارند. هر چقدر کار تخصصی تر و با جزئیات بیشتری باشد، مسلما خروجی آن نیز بهتر خواهد شد. ولی نباید این مسئله را از یاد برد که در چنین شرایطی کار باید به شکل تیمی انجام شود. به عبارت روشن تر اینکه در نهایت فضاهای داخلی یک ساختمان باید کاملا با یکدیگر هماهنگی داشته باشند.
به طور کلی، دکوراسیون داخلی بیشتر بر جنبه تزئینی وسایل داخلی تمرکز دارد و به نوعی مکمل معماری داخلی و طراحی داخلی به حساب می آید. در صورتی که یک پیوستگی خوب بین معماری داخلی، طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی وجود داشته باشد، بهترین نتیجه حاصل خواهد شد که هم شامل زیبایی میشود و هم کاربردی شدن فضاها را در پی دارد. معمار یا طراح دکوراسیون داخلی، باید بتواند مبلمان، پرده، آباژور، تابلوها، تخت خواب، کتابخانه و هر وسیله دیگری مرتبط با خانه را به صورت منطقی و هنری در کنار یکدیگر آرایش دهد. این چیدمان، تابعی از رنگ، بافت و فرم است.
دکوراتورها، کاملا باید بر رنگ شناسی، نورپردازی، زیبایی شناسی و حتی روانشناسی تسلط کافی داشته باشند. شاید این تصور به وجود بیاید که طراح داخلی نیز درست همین کار را انجام می دهد در حالی که طراح داخلی، تمرکز خود را روی مسائل مهم دیگری چون انتخاب کفپوش، رنگ دیوارها، ایمنی، کاهش آلودگی صوتی و …، میگذارند. بسیاری از مواردی که طراح داخلی به آن ها توجه می کند، می تواند تابعی از قوانین خاصی باشد که در بحث ایمنی داخل ساختمان این مسئله محسوس تر است. یک طراح داخلی، می تواند کار دکوراسیون داخلی و چیدمان را هم انجام بدهد ولی یک طراح دکوراسیون داخلی، این امکان را ندارد که بتواند کار طراحی داخلی را انجام بدهد.
امروزه آموزشگاه های بسیاری وجود دارند که اقدام به آموزش دکوراسیون داخلی می کنند ولی در رابطه با طراحی داخلی و معماری داخلی، حتما مدرک افراد ملاک است. البته مواردی دیده می شود که برخی از افراد بدون داشتن مدرک و تخصص اقدام به طراحی داخلی نیز می کنند ولی انجام چنین کاری الزاما خروجی خوبی به همراه ندارد. آن دسته از کارفرمایانی که پروژه خود را با تصور ارزان تر بودن، به دست افراد غیر متخصص و غیر حرفه ای می سپارند، با مشکلات جدی در بحث طراحی داخلی و معماری داخلی مواجه خواهند شد. اصلاح طرح های غیر اصولی و غیر استاندارد، به مراتب هزینه بیشتری را در پی دارد ضمن اینکه برای اصلاح کار (در صورت امکان اصلاح)، باید وقت زیادی را صرف کرد. در بسیاری از کشورهای پیشرفته، طراح داخلی با یک مهندس معمار با تجربه در ارتباط است و کار طراح داخلی با همفکری و مشورت معمار پروژه پیش می رود و در نهایت دکوراسیون داخلی توسط دکوراتور انجام می شود.
شاید خیلی از افراد بر این باور باشند که معماری داخلی همان طراحی داخلی یا دکوراسیون داخلی محسوب می شود در حالیکه این باور کاملا اشتباه است و بین معماری داخلی، طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی تفاوت هایی وجود دارد که آن ها را از یکدیگر متمایز می کند. معماری داخلی در واقع پایه و اساس یک ساختمان، به لحاظ داخلی محسوب می شود. یعنی فرآیندی که در آن، قسمتهای داخل ساختمان با در نظر گرفتن جنبه های انسانی و استفاده از فضاها به مرحله طراحی در می آید. به عبارت روشن تر اینکه معماری داخلی، سازماندهی اولیه فضاهاست. مشخص کردن جای آشپزخانه، سرویس بهداشتی، حمام، پذیرایی، نشیمن ، اتاق خواب ها و…، همگی در بحث معماری داخلی قرار می گیرند و با بهره گیری از کف، سقف و دیوارها، این تفکیک انجام می شود.
در واقع به نوعی معماری داخلی حلقه اتصال بین طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی به حساب می آید. شاید در نگاه اول معماری داخلی کار راحتی به نظر برسد ولی واقعیت این است که معماری داخلی نه تنها کار آسانی نیست، بلکه دقت و تخصص زیادی را می طلبد چون به نوعی گام اول در ساختمان به حساب می آید. معماری داخلی، طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی، همگی به یکدیگر وابسته هستند و اگر هر کدام از آنها به دقت به مرحله اجرا نرسند، حسابی دردسرساز خواهند شد. در معماری داخلی، زیبایی به تنهایی در نتیجه نهایی اهمیت ندارد و به موارد دیگری چون کاربردی بودن فضاها نیز باید توجه داشت تا بدین شکل نیاز و خواسته کارفرما را بتوان برآورده کرد.
اهمیت کاربری در طراحی داخلی
طراحی داخلی، جزو گسترده ترین مباحث معماری به حساب می آید و اگر یک معمار بخواهد در این حوزه فعالیت داشته باشد باید وقت زیادی را صرف کند. اگر یک مهندس معمار به طراحی محوطه آشنایی کامل داشته و در کنار آن بر طراحی داخلی نیز مسلط باشد، احتمال موفقیت او بسیار زیاد است. طراحی داخلی نیز مانند طراحی محوطه، باید تابع کاربری باشد. برای مثال، طراحی داخلی یک ساختمان مسکونی، کاملا متفاوت با طراحی داخلی یک ساختمان با کاربری اداری است.
چند نکته مهم برای طراحی داخلی
طراحی داخلی با توجه به هر کاربری، دارای ویژگی های مخصوص به خود است ولی با این حال چند نکته اساسی در رابطه با طراحی داخلی در فضاهای مختلف وجود دارد. اتحاد و همبستگی در فضاها به ویژه در انتخاب برند، یکی از مهمترین نکاتی است که نباید از نظر دور بماند. همه عناصری که در دکوراسیون داخلی به کار می روند، مکمل یکدیگر به حساب می آیند در نتیجه باید به شکل هوشمندانه ای انتخاب شوند. تعادل، اصل دیگری است که در طراحی داخلی باید مد نظر قرار بگیرد. تعادل وقتی ایجاد خواهد شد که وزن بصری بندها و عناصر دیگر معماری داخلی، به یک میزان در فضا توزیع شود. هماهنگی یا ریتم در طراحی داخلی مورد دیگری است که نباید از نظر دور بماند. همیشه باید در طراحی داخلی بر اصل تاکید، تمرکز داشت. برای این منظور می توان از رنگ یا لوازم خاصی بهره گرفت.
سایه روشن یا کنتراست، مورد دیگری است که نباید از نظر دور بماند.علاوه بر این، طراح باید بر رنگ شناسی و انتخاب برند تسلط کافی داشته باشد تا بتواند یک طرح مطلوب را ارائه دهد. اصول مقیاس و تناسب، از موارد دیگری است که یک طراح داخلی حرفه ای آن را مد نظر قرار می دهد. همان قدر که کلیات طراحی داخلی اهمیت دارد، جزئیات نیز حائز اهمیت است .این جزئیات در طراحی داخلی معمولا تزئینات نهایی و وسایل دکوری هستند. هماهنگی، از دیگر مواردی است که نباید از قلم بیفتد. برای اینکه طرح خیلی خاص و منحصر به فرد شود، مهندس طراح باید از خلاقیت و ذوق هنری خود بهره بگیرد.
بی شک سبک طراحی ویلای ایرانی سنتی، در کشور ما یکی از سبک های پرطرفدار در طراحی داخلی ویلا به حساب می آید. برای طراحی و اجرای معماری داخلی به سبک ایرانی سنتی، باید به چند نکته توجه داشت برای مثال، در نظر گرفتن سکو، دالان، ورودی هشتی، ایوان ، تالار و …، ضروری است. بهره گیری از شیشه های رنگی، می تواند فضا را بیش از پیش به هدف مورد نظر نزدیک کند.
آینه کاری و گچبری در سبک طراحی ویلای سنتی، به وفور دیده می شود و معماران داخلی نباید از این امر غافل بمانند. با وسایل عتیقه، قالی، میزهای سنتی، آبنماهای مسی یا کاشی کاری شده ، بشقاب ها و ظروف سفالی، فضا را می توان بیش از پیش به سمت سبک ایرانی سنتی برد. پشتی و تشکچه هایی که غالبا به رنگ قرمز هستند، برای طراحی داخلی ویلا به سبک ایرانی سنتی، گزینه بسیار خوبی به حساب می آیند.
بیشتر پارچه هایی که برای این سبک مورد استفاده قرار می گیرند، دارای بوته جقه هستند. در نظر گرفتن حوض کوچک کاشی شده در طراحی محوطه، می تواند تناسب بسیار خوبی با طراحی داخلی در این سبک ایجاد کند. اگر طراحی ویلا به سبک ایرانی سنتی در نظر گفته شود، طراحی محوطه نیز باید در تناسب با همین سبک باشد. به طور کلی، در طراحی ویلا به سبک سنتی ایرانی، آجر به وفور دیده می شود و غالبا عنصر آب در باغ های ایرانی از اهمیت زیادی برخوردار است.
شاید بسیاری از افراد این تصور را داشته باشند که با قرار دادن چند وسیله مختلف در کنار هم بدون هیچ پیش زمینه ذهنی، می توان طراحی داخلی انجام داد و در نهایت با اضافه کردن اکسسوری های گوناگون، به یک دکوراسیون داخلی خاص رسید. اما واقعیت امر این است که طراحی داخلی نیز مانند هر کار دیگری، تابع یکسری اصول باید باشد و بدون در نظر گرفتن اصول اولیه، نه تنها نمیتوان به نتیجه مطلوب رسید بلکه مشکلاتی هم به وجود خواهد آمد. طراحی داخلی یک فن بسیار تخصصی است و فردی که علم و تجربه را در کنار هم داشته باشد میتواند در آن موفق عمل کند.
سبک های دکوراسیون داخلی بسیار متنوع هستند و با توجه به شرایط داخلی هر ساختمان و کاربری آن، می توان یکی از سبک ها را برای اجرا برگزید. گاهی سبک های طراحی داخلی، به اشتباه با عنوان سبک دکوراسیون داخلی شناخته می شوند در حالی که بین طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی تفاوت های ظریفی وجود دارد. البته نباید این نکته را از یاد برد که دکوراسیون داخلی، مبحثی جدا از طراحی داخلی نیست و به نوعی مکمل آن به حساب می آید.
سبک مدرن، یکی از سبک های طراحی به حساب می آید که برای محوطه سازی، طراحی نما و طراحی داخلی از آن بهره گرفته می شود. این سبک طراحی، امروزه بسیار مورد توجه افراد به ویژه معماران قرار گرفته است و در فضاهای مختلف با کاربری های گوناگون مثل تجاری، اداری ، مسکونی، ویلا، رستوران و …، مورد استفاده قرار می گیرد.
طراحی داخلی به سبک مدرن را به راحتی می توان با طراحی محوطه به همین سبک، هماهنگ کرد. به طور کلی در سبک مدرن، باید سادگی را رعایت کرد. ضمن اینکه فضاها یا اکسسوری هایی که در دکوراسیون داخلی به این سبک مورد استفاده قرار می گیرند، همگی باید کاربردی باشند در واقع جنبه تزئینی وسایل یا به طور کلی فضاها، کمتر مورد توجه است. تزئینات زیاد در این نوع سبک طراحی داخلی جایگاه چندانی ندارد. مبلمان و وسایلی که برای سبک مدرن در نظر گرفته می شوند، باید احساس راحتی را در افراد به وجود بیاورند. نورپردازی در طراحی داخلی به سبک مدرن، بیش از سایر سبک ها مورد توجه قرار دارد و معمولا از رشته های فیبر نوری، لامپ های هالوژن، نوارهای اس.ام.دی بهره گرفته می شود. بهره گیری از سقف های ترنسلوسید و سقف های باریسول، در طراحی داخلی به سبک مدرن رایج است.
در سبک مدرن، تلاش می شود که فضاها با ترفندهای خاصی بزرگ تر نشان داده شوند. سبک مدرن، به دلیل داشتن ویژگی یاد شده برای فضاهای کوچک به ویژه آپارتمان های داخل شهرها، گزینه بسیار خوبی محسوب می شود و طراحان و معماران نباید از این امر غافل شوند. بهره گیری از رنگ های مات، خنثی و ملایم در این سبک از طراحی داخلی بسیار متداول است. همچنین ترکیب بندی های نامتقارن و فرم های هندسی در سبک مدرن بیشتر از سایر سبک ها مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از ویژگی های طراحی داخلی به سبک مدرن، عدم محدودیت هایی است که در سبک کلاسیک وجود دارد به عبارت روشن تر اینکه در چنین سبکی امکان بروز خلاقیت و نوآوری وجود دارد. گاهی سبک مدرن را به شکل هوشمندانه ای می توان با سایر سبک های طراحی داخلی ادغام کرد که البته انجام چنین کاری پر ریسک محسوب می شود و معماری که قصد انجام آن را دارد باید تجربه و مهارت زیادی داشته باشد.
سبک دکوراسیون کلاسیک، از دیگر سبک های طراحی داخلی محسوب می شود که از گذشته تا به امروز بسیار مورد توجه قرار دارد. در این سبک از طراحی داخلی بر خلاف سبک مدرن ، سادگی جایگاه چندانی ندارد و تجملات در آن حرف اول را می زند. این تجملات حتی در طراحی محوطه ویلا نیز به چشم می آید.
سبک کلاسیک، تابع نظم و تقارن است. این سبک در واقع یک سبک سنتی غربی به حساب می آید و در آن بهره گیری از گچبری هایی که با رنگ طلایی ، نقره ای و سفید رنگ آمیزی شده اند به وفور دیده می شود. علاوه بر این، پتنیه کاری در سبک کلاسیک بسیار مورد توجه قرار می گیرد. مبلمان آنتیک، وسایل پر زرق و برق از جنس نقره یا برنز، لوازم دکوری چوبی که حکاکی شدهاند و پرده های بلند چین دار با رنگ های قهوه ای ، طلایی، زرشکی و …، در سبک کلاسیک بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.
طراحی داخلی به سبک کلاسیک باید به گونه ای باشد که بتواند حس قدیمی و مجلل بودن را به مخاطب القا کند. شلوغی بیش از حد و بدون منطق در این سبک جایگاهی ندارد و همه چیز باید به شکل منظم و در عین حال معنادار باشد. وسایلی که در دکوراسیون داخلی کلاسیک و برای تزئین مورد استفاده قرار می گیرند اغلب جفت هستند. رنگ های تند، جایگاهی در طراحی به سبک کلاسیک ندارند و در نقطه مقابل رنگ هایی چون قهوه ای، سفید، کرم و بژ، به وفور مورد استفاده قرار می گیرند. فردی که تمایل دارد طراحی داخلی خانه اش به سبک کلاسیک باشد، باید این مسئله را مد نظر قرار بدهد که برای طراحی و اجرای سبک کلاسیک، به مساحت نسبتا زیادی نیاز است. علاوه بر این، تمام قسمت های خانه از نشیمن و پذیرایی گرفته تا سرویس بهداشتی، آشپزخانه و اتاق خواب همگی باید از این سبک یعنی سبک کلاسیک پیروی کنند.
دکوراسیون داخلی به سبک مینیمال، در واقع یکی از انواع معماری مدرن است. در این نوع سبک، به جزئیات و تزئینات توجه چندانی نمی شود و بیشترین تمرکز روی سادگی و خلوص گرایی است. مهندس معمار در طراحی داخلی به سبک مینیمال، باید بتواند از ویژگی های ذاتی المان های معماری، بیشترین بهره را ببرد و در عین حالا تاثیر روانی را به گونه ای در مخاطب ایجاد کند که بیش از پیش بر سادگی تمرکز کند. به طور کلی، طراحی فضاها یا پلان در سبک مینیمال به صورت باز در نظر گرفته می شود و خصوصی سازی در این سبک جایگاهی ندارد.
طراحی داخلی به سبک مینیمال، بر پایه شفاف سازی است و به همین دلیل دیوار مورد توجه نیست. این نوع سبک به دلیل فقدان فضاهای خصوصی و محدودیت های فرهنگی، چندان مورد توجه خانواده های ایرانی قرار نمی گیرد ولی با این حال طرفداران خاص خودش را دارد. رنگ های خنثی یا ملایم، برای فضای مینیمال مناسب تر هستند.
یکی دیگر از ویژگی های طراحی به سبک مینیمال، بهره گیری کم از مبلمان است. رنگ مبلمانی که در طراحی داخلی به سبک مینیمال انتخاب می شود، باید مات و ملایم باشد. ساده بودن اکسسوری ها در این سبک حائز اهمیت است. دیوار و کف در طراحی داخلی به سبک مینیمال، باید بسیار ساده باشند و از هر نوع شلوغی پرهیز کرد چون این سبک قرار است در مخاطب حس آرامش و سادگی را ایجاد کند. به طور کلی، این سبک باید تابع قانون «هر چه ساده تر و کمتر، بهتر»، باشد. سبک مینیمال، برای طراحی ویلا نیز کاربرد دارد ولی به دلیل سادگی بسیار زیاد، مورد توجه همه افراد قرار نمی گیرد.
سبک روستیک یکی دیگر از سبک های طراحی داخلی به حساب می آید. این سبک در معماری، بیش از هر چیز یادآور طبیعت است. یکی از مهم ترین مشخصه های سبک روستیک، بهره گیری از تیر چوبی در قسمت های مختلف طراحی داخلی است. قاب کردن سقف ، بالای شومینه، اطرف پنجرهها و بخش هایی از روی دیوار با تیر چوبی، نشان دهنده سبک روستیک است. البته چوب هایی که در این سبک مورد استفاده قرار می گیرند، نباید تراش خورده و صاف باشند و داشتن حالت طبیعی، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. هر چه تیرهای چوبی ناهموارتر باشند، برای این فضا مناسب تر هستند.
در طراحی داخلی به سبک روستیک، می توان از کنده های چوبی گرد نیز استفاده کرد به شرط آنکه جانمایی خوبی برای این منظور در نظر گرفته شود. اکسسوری ها در سبک روستیک نباید صاف و یکدست و شکل هندسی متقارن داشته باشند. ناهموار بودن سطوح و تا حدودی القای حس خشن، از ویژگی های طراحی به سبک روستیک محسوب می شود. البته به مقدار کم می توان از ظروف ساده فلزی با سطح صاف برای دکوراسیون داخلی بهره گرفت. سبک روستیک، باید حس قدیمی بودن و در عین حال کهنگی را القا کند از همین روی استفاده از وسایل قدیمی و زنگ زده می تواند برای این منظور مفید باشد. رنگ هایی که در سبک روستیک استفاده می شوند، باید گرم و حالت خاکی داشته باشند.
در طراحی به سبک روستیک، به شکل هوشمندانه ای می توان کاربری وسایل را عوض کرد یعنی یک سبد فلزی قدیمی، می تواند تبدیل به آباژور شود یا از یک سطل فلزی کهنه به عنوان گلدان استفاده کرد. از آنجایی که سبک روستیک جلوه ای از طبیعت باید باشد، استفاده از پرده های نازک و ابریشمی چندان گزینه خوبی به نظر نمی رسند ولی در نقطه مقابل پارچه های ضخیم یا حتی پشم و کاموا در این فضا جلوه خوبی ایجاد می کنند. برای مثال در زمان دکوراسیون داخلی، می توان از رو تختی های قلاب بافی شده بهره گرفت. یکی از نکات مهمی که نباید آن را نادیده گرفت، برقراری هماهنگی و ایجاد ارتباط بین فضای بیرونی (محوطه) با فضای داخلی است. سبک روستیک باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که گویی محیط داخل، بخشی از محیط بیرون به حساب می آید. طراحی محوطه در چنین شرایطی باید به شکل هوشمندانه باشد که بتواند هدف یاد شده را ایجاد کند.
سبک دکوراسیون ژاپنی
برای طراحی داخلی، از سبک ژاپنی هم می توان بهره گرفت. این سبک تابع سادگی است و به گونه ای طراحی می شود که آرامش و آسایش را فراهم کند. در این سبک نیز مانند سبک روستیک، به نوعی از طبیعت الهام گرفته شده با این تفاوت که در سبک روستیک، طبیعت گرایی با شدت بیشتری است. استفاده از چوب در معماری داخلی به این سبک بسیار متداول محسوب می شود و غالبا سقف های خانه های ژاپنی چوبی هستند. همچنین درها هم با چوب و کاغذهای خاص طراحی می شوند و به صورت کشویی هستند که به این درها «شوجی» گفته می شود. به طور کلی، شوجی کار تقسیم بندی را انجام می دهد و به نوعی مانند یک دیوار است.
در طراحی داخلی به سبک ژاپنی، حتما باید از بامبو و گیاهان به ویژه گیاهان بونسای، به وفور استفاده کرد. در طراحی داخلی به سبک ژاپنی، مانند طراحی داخلی به سبک روستیک، باید ارتباط منطقی بین فضای داخلی و فضای بیرونی وجود داشته باشد که برای این منظور از درهای شیشه ای بزرگ و بدون حفاظ استفاده می شود. رنگ سبز و قهوه ای به این دلیل که یادآور طبیعت هستند، در طراحی به سبک ژاپنی بیشتر مورد توجه قرار میگیرند. یکی دیگر از عناصری که در طراحی داخلی به سبک ژاپنی، حائز اهمیت است، تعبیه وان در حمام محسوب می شود. وان هایی که برای این سبک از طراحی مورد استفاده قرار میگیرند، معمولا عمیق و کوچک هستند و دوش به گونه ای در بالای آن ها نصب می شود که صدای آب حس آرامش را ایجاد کند.
اگر مهندس معمار بخواهد یک فضای کاملا ژاپنی را طراحی کند، باید یک ورودی خاص را نیز در نظر بگیرد. ورودی در خانه های ژاپنی، محلی برای خوش آمد گویی به مهمان و درآوردن کفش است. در این ورودی، قفسه های کفش به شکل منظم قرار می گیرند و متریال کف معمولا از سنگ است. دیوارهای این فضا باید از چوب باشند و ترجیحا روشنایی این محیط در روز با نور طبیعی مهیا شود. در نظر گرفتن فضایی برای مدیتیشن، صرف چای و یوگا، طرح را بیش از پیش به سبک ژاپنی نزدیک می کند به شرط آنکه دکوراسیون داخلی به صورت ساده انجام شود و این فضا فاقد مبلمان و در عوض دارای کوسن باشد. به طور کلی برای طراحی به سبک ژاپنی، باید یک فضای پر نور و نسبتا وسیع داشت. سبک ژاپنی را به نوعی می توان یک سبک مینیمال اما با ویژگی های خاص خود دانست. کارفرمایان باید توجه داشته باشند که طراحی داخلی به سبک ژاپنی با وجود ساده بودن، هزینه بالایی را به همراه دارد چون متریالی که برای این منظور به کار می روند، گران قیمت هستند.
از آنجایی که سبک ژاپنی به سبک مینیمال بسیار نزدیک است، برای کاهش هزینه ها می توان این دو سبک را ادغام کرد که البته نظر مهندس معمار برای این مسئله شرط است. اگر قرار باشد طراحی به سبک ژاپنی کامل و بی نقص اجرا شود، مساحت نسبتا زیادی را برای این منظور باید اختصاص داد از همین رو این سبک معماری برای طراحی ویلا گزینه مناسب تری به نظر می رسد.
سبک دکوراسیون چینی
طراحی داخلی به سبک چینی، شباهت زیادی به سبک ژاپنی دارد. سادگی در طراحی داخلی به این سبک، حرف اول را می زند. نظم هندسی در این نوع سبک وجود دارد. علاوه بر این در سبک چینی، رنگ ها خنثی و طبیعی هستند و خبری از رنگ های تند نیست. طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی به سبک چینی، مانند سبک ژاپنی، باید مخاطب را به آرامش برساند. در این نوع سبک طراحی، معمولا تک رنگ بودن باید مد نظر قرار بگیرد. دکوراسیون داخلی چینی، با حداقل وسایل انجام می شود و اسباب و اثاثیه زیاد در این سبک جایگاهی ندارد. چینی ها به راحتی خانه بسیار اهمیت میدهند از همین روی معمولا در سبک های چینی از دیوار استفاده نمی کنند و اگر قرار باشد تفکیکی بین اتاق ها ایجاد شود، از پرده یا پارتیشن چوبی باید کمک گرفت.
قفسه های چوبی و کف چوبی در این سبک بسیار مورد استفاده قرار میگیرد البته هر دو مورد یاد شده، بسیار ساده هستند. به طور کلی، چینی ها در طراحی به سبک چینی بر سه اصل سادگی، انرژی و طبیعت تاکید دارند و طرح نهایی پس از اجرا باید بتواند انرژی خوبی را به مخاطب القا کند. یکی دیگر از مواردی که در طراحی به سبک چینی وجود دارد، نقاشی دیواری است که موضوعی اساطیری دارد و در عین حال طبیعت را به نمایش میگذارد. گاهی در اتاق نشیمن، از رنگ قرمز استفاده می شود چینی ها قرمز را نماد خوشبتی می دانند. در طراحی محوطه به سبک چینی و ژاپنی ، تکرار رنگ مکمل سبز یعنی قرمز ، بسیار متداول است.
سبک طراحی ماوریک
سبک طراحی داخلی ماوریک ، یکی از سبکهایی است که طراح محدودیت چندانی ندارد و به راحتی می تواند خلاقیت خود را در این نوع سبک بروز بدهد. از آنجایی که سبک ماوریک هیچ قاعده و قانون خاصی ندارد، نتیجه ای که در نهایت حاصل می شود با ریسک بالایی همراه است. یعنی ممکن است طرح به راحتی مورد پسند کارفرما قرار بگیرد یا اصلا آن را نپسندد. با تمام این توضیحات، طراحی داخلی به سبک ماوریک، یک طرح سلیقه ای به حساب می آید و حد وسط برای آن نمی توان ر نظر گرفت. به طور کلی، طراحی به سبک ماوریک در ابتدا خیلی عجیب و پیچیده به نظر می رسد ولی واقعیت امر این است که نشان دهنده جسارت طراح می تواند باشد. هیچ نوع محدودیتی برای انتخاب رنگ در این نوع طراحی وجود ندارد و از رنگ های تند و ساد گرفته تا رنگ های پر زرق و برق، می توان در این سبک استفاده کرد. مبلمانی که برای دکوراسیون داخلی این سبک مد نظر قرار می گیرد، مبلمان مدرن است ولی در عین حال باید حالت عجیب و غریب داشته باشد. صندلیها و مبلمان در این سبک حالت نامنظم دارند و رنگ دیوارها و کف میتوانند در تعارض با یکدیگر باشند. سبک ماوریک بیشتر برای آن دسته از افرادی که به مد روز علاقه دارند، مناسب است. شاید خیلی از افراد تصور کنند که سبک ماوریک چون از قواعد خاصی پیروی نمی کند، طراحی آن خیلی راحت است در حالیکه این باور اشتباه است. عدم آشنایی به این سبک و اجرای آن بدون دانش کافی، نتیجه نهایی خوبی به همراه ندارد و نمیتواند نشان دهنده جسارت طراح باشد.
سبک طراحی مراکشی
طراحی به سبک مراکشی، بسیار پر انرژی است و در آن با بهره گیری از رنگ های گرم، حس بسیار خوبی را به مخاطب می توان القا کرد. بهره گیری از طرح هندسی در سبک مراکشی زیاد است. به طور کلی، سقف در طراحی به سبک مراکشی باید بلند باشد و در بسیاری از طرح های مراکشی، از تیر چوبی بهره گرفته می شود. به کار بردن قوس و طاق در این سبک بسیار متداول است. رنگ هایی چون صورتی، کرم و بژ برای سقف و دیوارهای سبک مراکشی کاربرد دارد. علاوه بر این، برای پرده ها و مبلمان می توان از رنگ های قرمز، آبی پر رنگ و نارنجی در دکوراسیون داخلی بهره گرفت. مبلمان چوبی و مشبک، از ویژگیهای دکوراسیون داخلی در سبک مراکشی محسوب می شود. جنس رویه مبلمان هم معمولا از مخمل باید انتخاب شود. کوسن های رنگارنگ، در دکوراسیون داخلی به سبک مراکشی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. کاشی های پر نقش و نگار که غالبا رنگ آبی و سورمهای دارند و در حمام ، کف و سرویس بهداشتی به کار می روند، از ویژگی های طراحی به سبک مراکشی است. استفاده از فانوس به ویژه فانوس های رنگی و ظروف سنگی و فلزی با طرح های سنتی، در دکوراسیون داخلی مراکشی نباید از قلم بیفتد. حیاط در طراحی به سبک مراکشی باید در مرکز قرار بگیرد و در وسط این حیاط یک آبنما یا حوض قرار میگیرد. کف این حیاط که درست در وسط خانه قرار گرفته، با کاشی های پر نقش و نگار باید تزئین شود. امروزه سبک مراکشی علاوه بر طراحی داخلی، برای طراحی محوطه ، طراحی باغ عروسی ، طراحی تالار و حتی طراحی باغ آتلیه عکاسی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
جکوزی عموما به حوضچه ای گفته می شود که دارای آب گرم باشد (با دمای 35 گرمایش و 15 سرمایش) بوده ودارای تعدادی نازل ایرجت جهت ماساژ افراد به کار گرفته می شود .کاسه جکوزی عموما می بایست از بتن ( s300) مسلح ساخته شود و از نوار واتر استاپ جهت آب بند کردن آن استفاده نمود .
متاسفانه در ایران به دلیل کمبود اطلاعات در برهه ای از موارد دیده می شود که کاسه جکوزی یا استخر را از نوع آجری کار می کند که این کار سبب نشت آب و ترک کاسه جکوزی در هنگام بهره برداری شده و بعد از چندی عملا استفاده از جکوزی میسر نمی باشد.
پس بهتر آن است که از جکوزی با بدنه بتنی و مواد آب بند مناسب کار شود . از عمده تجهیزاتی که در جکوزی به کار گرفته میشود رینگ ها می باشند که سبب کارگذاری این آیتم در بدنه جکوزی بهتر و مطمئن تر آن است که از جنس استیل بوده تا در طولانی مدت دچار ترک یا پوسیدگی ناشی از فشار آب نشود . بهتر آن است که به جای استفاده از نازلهای برنجی یا کرمی از نازلهای استیل استفاده کرد که بعدها در هنگام بهره برداری با اطمینان بیشتری در بدنه جکوزی کار گذاشته شود .
نازل ها با توجه به نظر بهره بردار می توان از 2 تا 8 نازل برای استفاده کننده در نظر گرفت ،که معمولا در نوع هشتایی آن دو عدد از نازل ها به پشت کتف ،دو عدد به فیله ها ،دو عدد به پشت ساق پا و دو عدد دیگر کف پا را ماساژ می دهند .باید توجه داشت با توجه به افزایش تعداد نازلها تعداد پمپ ها و سایز لوله ها نیز بیشتر می شود در نتیجه هزینه اولیه افزایش پیدا می کند .جکوزی ها نیز همانند استخرها به دو نوع اسکیمری و لب ریز طراحی و ساخته میشوند که با توجه به مساحت و ارتفاع جکوزی از لحاظ معماری نوع لب ریز آن زیباتر بوده و فضای جذاب تری را برای استفاده کننده محیا میکند .
جکوزی ها را میتوان در انواع مختلفی از نوع نشسته خوابیده و ایستاده ساخت که این موضوع به طراحی معماری و خواسته کارفرما دارد .
این نوع ازجکوزی که عموما استخرهای عمومی به کار گرفته می شود حوضچه کوچک مستطیل شکلی بوده که فرد در آن درازمی کشد و تعدادی نازل از زیر آب را با فشار و مخلوط هوا به پشت فرد می کوبد که این فشار آب باعث می شود فرد را ماساژ دهدجکوزی ایستاده نوعی از جکوزی است که بنا به خواسته کارفرما می توان دمای آب آن را گرم یا سرد در نظر گرفت که شامل یک حوضچه بوده و فرد با رفتن به داخل حوضچه تعدادی نازل آب را با فشار زیاد به پشت فرد میکوبد .این نوع از جکوزی را معمولا با آب سرد در نظر می گیرند و مکمل جکوزی های آب گرم می باشند
لوله‌های استخر و جکوزی :
شاید این سوال در ذهن پیمانکاران و کارفرمایان استخرها پیش آید که چه لوله‌ای میتواند مناسب برای استخرها و جکوزی‌ها باشد ؛ در ایران به طور معمول از لوله‌های پلی اتیلن یا لوله سفید و گاها لوله گالوانیزه در ساخت استخرها و جکوزی‌ها استفاده میشود ،اما معایب اینگونه از لوله‌ها چه بوده است ؟
لوله‌های پلی اتیلن با توجه به ساختار پلیمری آنها توانایی تحمل فشارهای بالایی را دارند اما به دلیل نوع اتصال اینگونه از لوله‌ها که از نوع جوشی بوده و تنها دولبه لوله بهم متصل میشود .امکان دارد در فشارهای بالا و تهت فشار قرار گرفتن هنگام کار و وارد آمدن ضربه به این لوله‌ها جوش این لوله‌ها از محل اتصال ترک برداشته و موجب نشتی آب در قسمت جوش شود .
لوله‌های گالوانیزه :
اینگونه از لوله‌ها معمولا از بیرون شروع به پوسیدن می‌کنند، همچنین در اینگونه از لوله‌ها به دلیل رزوه کردن لوله‌ها و نازک شدن لوله در قسمت رزوه احتمال پوسیدگی بیشتری را در محیط استخر دارند .پس بهتر آن است که از لوله‌های پلیمری در محیط استخرها استفاده شود .
لوله‌های سفید ( پلی پروپیلن )
این گونه از لوله‌ها نسبت به دو نوع قبلی بهتر بوده وهم پوشانی زیادی در محل جوش داشته و توانایی تحمل فشار بالایی را دارند .اما از معایب این لوله آن است که در سایزهای بالا ضخامت لوله بیش از اندازه زیاد شده ودر مقایسه باسایزهای یکسان در دیگر انواع لوله دبی عبوری کمتری را از خود عبور میدهد.
لوله های UPVC :
این گونه از لوله ها دارای تحمل فشار بالایی را دارند و در طیف وسیعی تولید و به بازار عرضه می شوند اینگونه از لوله‌ها با توجه به هم پوشانی ۳ سانتی در محل اتصالات مناسب برای استخر بوده و در مقابل تنش ها و ارتعاشات و وزن بالا مقاومت خوبی از خودشان نشان میدهند و به لحاظ نصب شیرآلات آن که از نوع upvc بوده و هیچگونه گرفتگی و زنگ زدگی در آن پیش نمی‌آید)
سونا بخار :
سونا بخار معمولا به دلیل تولید رطوبت بالا ، فضا می‌بایست دارای عایق بندی مناسبی بود تا از نفوذ بخار به سایر فضاها جلوگیری شود . بهترین نوع لوله بخار سونا از جنس استیل بوده که در مقابل فرسایش مقاوم میباشد در ساخت سونای بخار می بایست نوع سقف به گونه ای باشد که از افتادن قطرات بخاری که در زیر سقف جمع شده بر روی نفرات جلوگیری شود .به همین دلیل سقف سوناهای بخار را شیبدار می‌سازند .
به لحاظ انباشت بخار در فضای سونا معمولا دیوارها و سقف را سرامیک مکنند تا بتوان در هر زمانی که میسر بود دیواره و کف سونا را به سهولت تمیز نمود.
سونا بخار به دو‌نوع تقسیم شوند:
بویلر بخار گازی : این نوع از بویلرها معمولا دارای یک مشعل بوده که مستقیما به گاز شهری متصل میشوند و نیازمند اجرای دودکش این بویلر تا پشت بام در نظر گرفته شود .
سونا خشک :
این مکان با توجه به کاربری آن و دمای بالای آن از چوب برای معماری آن استفاده میشود .چرا که چوب عایق حرارتی مناسبی بوده و نمای زیبایی را به فضای سونا میدهد .اما علت اصلی آنکه سونا را چوب کاری می‌کنند به آن دلیل است که دمای بالای سونا خشک و انتقال حرارت بالا در فضای سونا استفاده از موادی مانند آهن و سرامیک که گرمای زیادی را به خود جذب می‌کنند و در تماس با بدن افراد موجب سوختگی شده و آزار دهنده است .به همین دلیل چوب سونای خشک بهتر است که هم در مقابل رطوبت مقاوم بوده و هم در مقابل گرما که دچار سوختگی نشود .به همین دلیل بهتر است که از چوبهای روسی ترمود در این فضاها استفاده شود.
شاید امروزه سبک طراحی ویلای کلاسیک، مثل گذشته چندان مورد توجه قرار نگیرد و دلیل این مسئله می تواند بهره گیری زیاد از این طرح باشد. به عبارت روشن تر اینکه سبک طراحی کلاسیک برای بسیاری از افراد، به لحاظ بصری تکراری شده است. در چنین شرایطی سبک مدرن می تواند یکی از گزینه های بسیار مناسب محسوب شود. طراحی ویلا مدرن، ویژگی های مخصوص به خودش را دارد که باید آن ها را رعایت کرد تا بهترین نتیجه حاصل شود. برای طراحی و ساخت ویلای مدرن، می بایست از مهندسین معمار و فضای سبز ماهر کمک گرفت چراکه این سبک در عین سادگی، پیچیدگی های خاصی هم دارد.
هر چه ساده تر بهتر
طراحی ویلای مدرن ، بر پایه سادگی است و در آن استفاده زیاد ازعناصر و المان های ساختمانی یا تنوع زیاد گونه های گیاهی، جایز نیست. عدم رعایت این مسئله، آشفتگی ذهنی زیادی را ایجاد می کند و نمی توان طراحی ویلا بدین شکل را مدرن دانست. یکی دیگر از ویژگی هایی که در طراحی ویلای مدرن باید به آن توجه داشت، کاربردی بودن فضاهاست و صرفا زیبایی یک فضا در این سبک نباید مد نظر قرار بگیرد. به عبارتی در این سبک، فرم از عملکرد تبعیت می کند.
همچنین در طراحی و ساخت ویلا به سبک مدرن، باید یک ارتباط معنادار بین فضاهای داخلی و بیرونی ویلا وجود داشته باشد. بهره گیری از پنجره های بزرگ، استفاده از الوارهای چوبی و متریال با ماهیت فلزی، در ساخت ویلای مدرن زیاد دیده می شود. به طور کلی، تا جای ممکن نباید از دیوار زیاد استفاده کرد و معمولا شیشه هایی مرتفع و با ضخامت زیاد، در این سبک مورد استفاده قرار می گیرند.
پاسیو هم دارد؟
یکی از ویژگی های مثبت طراحی و ساخت ویلا به این سبک ، مد نظر قرار دادن پاسیو است. پاسیو این شرایط را برای افراد فراهم می کند که در داخل خانه نیز بتوانند از طبیعت به شکل شبیه سازی شده بهره ببرند. پاسیو در طراحی ویلای مدرن، باید همانند سایر قسمت های ساختمان و محوطه، بتواند سبک مدرن را به مخاطب القا کند.
طراحی پاسیو در سبک مدرن، معمولا ساده طراحی می شود و در نظر گرفتن یک فضای کاربردی برای صرف صبحانه، ناهار یا شام، میتواند اهمیت زیاد داشته باشد. حتی در پاسیو می توان آبنما نیز جانمایی کرد البته باید در نظر داشت که طراحی آبنمای مدرن سازگاری بیشتری با این فضا دارد. فارغ از زیبایی و رعایت موارد مرتبط با این سبک، تعبیه تهویه مناسب و سیستم های گرمایشی و سرمایشی با توجه به منطقه قرارگیری ویلا، ضروری است.
مزیت های دیگر طراحی مدرن
طراحی ویلا به سبک مدرن، مزیت های دیگری هم دارد. برای مثال، این نوع سبک طراحی، بر خلاف طراحی ویلای کلاسیک ، برای فضاهای نسبتا کوچک نیز قابل اجراست. یکی دیگر از مزایای ویلای مدرن، داشتن نور طبیعی زیاد به دلیل دارا بودن دیوارها و پنجره های شیشه ای آن است. ویلا به صورت مدرن، فرد را به مرور زمان خسته نمی کند و به نوعی این سبک برای فرد همیشه تازگی دارد.
هزینه طراحی ویلای مدرن معمولا به نسبت طراحی ویلای کلاسیک می تواند تا حدودی کمتر باشد و این مسئله یکی دیگر از مزایای این نوع سبک به حساب می آید. البته این مسئله بدین معنا نیست که سبک مدرن از درجه اهمیت پایین تری به نسبت سبک کلاسیک برخوردار است و تنها دلیل اختلاف قیمت، به پیچیدگی کمتر سبک مدرن برمی گردد.
امنیت چگونه تامین می شود؟
شاید یکی از مواردی که شما را برای انتخاب این نوع سبک مردد کند، تامین امنیت آن به دلیل بهره گیری از پنجره های بزرگ شیشه ای باشد و این مسئله باعث درگیری ذهن تان شود ولی برای این منظور واقعا جای نگرانی وجود ندارد. به غیر از داشتن سرایدار و نگهبان در داخل محوطه ویلا ، می توان از سیستم های امنیتی از راه دور برای ویلاهای مدرن بهره گرفت. این سیستم های امنیتی شاید در وهله اول به نظرتان گران به نظر برسند ولی می توانند نگرانی تان را در رابطه با امنیت برطرف کنند.
رنگ شناسی حرف اول را می زند
سبک طراحی از هر نوعی که باشد، شناخت رنگ حرف اول را می زند. اگر طراح در انتخاب رنگ مهارت کافی را داشته باشد، نتیجه نهایی طرح بسیار خوب خواهد شد. معمولا در طراحی ویلای مدرن، طراحان بسیاری از رنگ های روشن یا خنثی بهره می برند. البته گاهی در برخی طراحی ها رنگ مشکی غالب است. اگر طراح قصد دارد از رنگ مشکی به وفور استفاده کند باید متراژ بنا را هم در نظر بگیرد و در صورتی که متراژ بنا کم باشد، به کار بردن رنگ تیره به ویژه رنگ مشکی نتیجه چندان خوبی را در پی نخواهد داشت. رنگ هایی چون خاکستری، زغالی، نقره ای، آلبالویی و …، اگر به درستی به کار گرفته شوند، می توانند حس مدرن بودن را به بیننده بیشتر القا کنند.
نورپردازی را دست کم نگیرید
طراحی ویلای مدرن باید به گونه ای باشد که علاوه بر روز، در شب هم بتواند جلوه خاصی را ایجاد کند. به همین دلیل در طراحی ویلا و محوطه سازی ویلا ، باید نورپردازی به شکل هدفمند و اصولی انجام شود. شاید هزینه طراحی ویلا و اجرای آن در شرایطی که نورپردازی زیادی برای آن مد نظر قرار بگیرد، کمی بیشتر شود ولی نتیجه کار را بسیار متفاوت خواهد کرد. نورپردازی در سبک مدرن با نوپردازی در طراحی ویلای کلاسیک کاملا متفاوت است. برای مثال، در سبک کلاسیک از چراغ هایی استفاده می شود که بتوانند قدیمی بودن را به نوعی تداعی کنند در حالی که چراغ های مناسب برای سبک مدرن، اغلب به صورت مخفی جانمایی می شوند و بیشتر نورشان مد نظر طراح است.
نورپردازی خطی یکی از بهترین انواع نورپردازی برای سبک مدرن به حساب می آید و می توان از آن در قسمت های محوطه بهره گرفت. ایجاد یک نور ملایم کوچک در کنار گیاهان به ویژه گیاهان هرس شده (آرایشی)، حس خوبی را به بیننده القا خواهد کرد. چراغ های سقفی و دیواری، از موارد دیگری هستند که برای محوطه سازی ویلای مدرن می توانند مناسب باشند. گاهی نورپردازی به صورت نقطه ای هم به بهبود وضعیت محوطه کمک می کند. حتی در شرایطی که کارفرما همکاری های لازم را داشته باشد، می توان در کف سازی محل های عبور و مرور از چراغ هایی با نور ملایم استفاده کرد.
المان های مدرن
برای طراحی ویلای مدرن ، نباید تنها روی ساختمان تمرکز کرد و باید به جزئیات بیشتری توجه داشت. به عنوان مثال، با بهره گیری از مجسمه های دفرمه و خاص می توان بر مدرن بودن تاکید کرد البته جایی که مجسمه قرار می گیرد هم حائز اهمیت است. به غیر از مجسمه، نیمکت ها و میزهایی را می توان در محوطه سازی ویلای مدرن جانمایی کرد که با سبک محوطه و ویلا در تناسب باشند. یک نکته مهم در رابطه با نیمکت، میز و مجسمه وجود دارد آن هم اینکه افراط در به کار بردن این المان ها آشفتگی ایجاد می کند. اینکه طراح تصور کند هر چه بیشتر این موارد را در طراحی ویلا بیاورد موفق تر عملکرده، اشتباه است.
انتخاب گیاه بر چه اساسی؟
شاید بارها و بارها طرح هایی، اجرایی شده باشند که به لحاظ ساختمان و محوطه سازی ، ایراد چندانی به آن ها نتوان گرفت ولی انتخاب گیاه در آن ها دارای اشتباهات زیادی باشد. به عبارت روشن تر اینکه گیاهان می توانند روی کل طراحی ویلای مدرن تاثیر بگذارند که این تاثیر گاهی مثبت و گاهی منفی است. برخی گیاهان به دلیل شکل ظاهری خود، چندان مناسب سبک مدرن نیستند در عین حال گیاهان دیگری وجود دارند که با ساختار سبک مدرن کاملا همخوانی دارند. برای مثال، نی خیزران یکی از گیاهانی است که برای سبک مدرن می توان از آن بهره گرفت. همچنین از فستوکا برای آرایش باغچه ها می توان استفاده کرد. دراسنا ، سانسوریا و انواع گیاهان آپارتمانی که بافت و فرم منظمی دارند، برای قسمت پاسیو مناسب هستند.
همچنین در سبک مدرن می توان از انواع سروها و کاج هایی که قابلیت هرس پذیری و آرایش دارند استفاده کرد. شمشاد توپی، شمشاد ژاپنی ، سرو لاوسون، سرو کامیس پاریس، کاج نوئل، سدروس و …، می توانند درمحوطه سازی ویلا به سبک مدرن مورد استفاده قرار بگیرند. چمن یکی از گیاهانی است که در انواع سبک ها می تواند مورد استفاده باشد و به نوعی وجه مشترک سبک مدرن و سبک کلاسیک محسوب می شود. البته نباید این مسئله را از یاد برد که چمن گیاهی با نیاز آبی بالاست و تا جای ممکن برای صرفه جویی در مصرف آب، باید از کاشت آن اجتناب کرد. چنانچه کارفرما اصرار زیادی برای استفاده از چمن داشته باشد، باید منابع تامین آب مورد بررسی قرار بگیرد و دبی آب در دسترس و نیاز آبی چمن به دقت توسط مهندسین آب بررسی شود.
شرایط آب و هوایی
گاهی همه چیز متناسب با سبک مدرن انتخاب می شود و گیاهان به لحاظ ظاهری مشکلی ندارند ولی مدتی پس از کاشت، شروع به افت و از بین رفتن می کنند. این مسئله می تواند دلایل زیادی داشته باشد که یکی از دلایل اصلی آن عدم رسیدگی صحیح کارفرما به گیاهان است. علاوه بر این، در شرایطی که کارفرما از مجریان با تجربه و متخصص بهره نبرد، انتخاب اشتباه گیاه اتفاق می افتد که دردسرها و هزینه های زیادی را در پی دارد. برای انتخاب گیاه عوامل زیادی چون شرایط آب و هوایی منطقه، جهت وزش باد غالب، نوع خاک، میزان آبیاری، شدت و زاویه تابش آفتاب را باید مد نظر قرار داد.
آگاهی از هزینه ها
شاید این سئوال به ذهن خیلی از افراد برسد که هزینه طراحی ویلا و هزینه ساخت ویلای مدرن، چقدر خواهد شد؟ در پاسخ به این سئوال باید گفت که هزینه طراحی و ساخت ویلا به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد. برای مثال، یکی از مواردی که می تواند در هزینه نهایی تاثیر بگذارد، موقعیت جغرافیایی پروژه، تعداد بازدیدها، متریال، نقشه های مختلفی که شرکت مهندسی در اختیار کارفرما قرار می دهد و …، است. کارفرما می تواند در زمان تنظیم قرارداد از مجری (شرکت مهندسی) بخواهد که به صورت شفاف ، کاری را که می خواهد برای او انجام بدهد توضیح بدهد ضمن اینکه انتظارات خود را هم به مجری بگوید. هر چه کارفرما طرح خاص تر و منحصر به فردتری را بخواهد، هزینه آن نیز بیشتر خواهد شد.
چند نکته مهم دیگر
طراحی ویلای مدرن، به گونه ای است که تجملات در آن جایی ندارد و راحتی فرد در فضاهای مختلف بیش از هر چیز دیگری مد نظر قرار می گیرد. این ویژگی بر خلاف طراحی ویلای کلاسیک است در واقع در طراحی ویلا به سبک کلاسیک، تجملات بیش از موارد دیگر حرف اول را می زند. معمولا در سبک کلاسیک، همه چیز تابع نظم و قرینگی باید باشد در حالی که در سبک مدرن، دست طراح برای بروز خلاقیت باز است.
طراحی ویلای کلاسیک با محدودیت هایی برای انتخاب مصالح ساختمانی، می تواند مواجه باشد در حالی که در طراحی ویلای مدرن، این محدودیت ها خیلی زیاد نیست. چنانچه در طراحی و ساخت ویلا به سبک مدرن، بتوان از مصالح بومی هر منطقه بهره گرفت، روح و حس مکان را می توان به افراد منتقل کرد و انجام چنین کاری یک مزیت به حساب می آید.
استخر در طراحی ویلا
مسلما محوطه سازی ویلا به سبک مدرن، مانند هر سبک دیگری ویژگی های خاص خودش را دارد و طراحان منظر و مهندسین معمار باید در زمان طراحی ویلای مدرن، به محوطه سازی نیز توجه ویژه ای داشته باشند. معمولا اختصاص استخر در محوطه سازی ویلا می تواند فضا را بیش از پیش زیباتر کند. البته اختصاص استخر در داخل، هزینه طراحی ویلا را بالاتر می برد. استخر ویلاهای مدرن ، پیچیدگی زیادی ندارند و غالبا ساده طراحی می شوند. بهره گیری از المان های کلاسیک، مناسب استخر مدرن نیست و محدودیت هایی را برای استفاده می تواند به وجود بیاورد.
استخرهایی که به سبک مدرن طراحی می شوند می توانند شبیه آمیب یا به شکل لوبیایی طراحی شوند. در واقع انجام این کار به نوعی الهام گرفتن از سبک طبیعت گرایانه محسوب می شود. به غیر از استخر، موارد دیگری هم وجود دارند که در صورت طراحی ویلای مدرن باید مورد توجه قرار بگیرند. برای مثال، عدم وجود درپوش (مربوط به فلاورباکس ها)، یکی از موارد مهمی است که طراحان نباید آن را در محوطه سازی ویلا نادیده بگیرند. در طرح های مدرن ، می توان به میزان منطقی از انواع سنگ ریزه استفاده کرد.
اصولا طراحی و معماری استخرهای عمومی و خانگی یا اجرای استخر با توجه به تعداد نفرات و نحوه سرویس دهی و یا به سلیقه طراح و خواسته‌ی کارفرما ساخته و به بهره برداری می‌رسند .
ادامهدر ابتدا در خصوص تاریخ معماری سبک مدرن در طراحی و ساخت ویلا توضیحاتی ارائه می شود . در تاریخ هنر جهان و پیدایش سبکهای معماری، سبک مدرن دارای پیشرفتهای قابل توجهی بوده ، این سبک در سه دوره ی متوالی با عناوین معماری مدرن اولیه ، معماری مدرن متعالی و معماری مدرن متاخر هنر خود را در کالبد شهرها به نمایش گذاشت.
معماری مدرن متعالی بعد از جنگ جهانی اول مطرح شد . در پایان جنگ نیاز شدید به باز سازی و ساخت و ساز انبوه گرایش به سمت معماری مدرن متعالی را افزایش داد زیرا استفاده از مصالح روز و عملکرد گرایی و سرعت بخشیدن به ساخت و ساز و ترمیم خرابی های ناشی از جنگ مورد توجه دولتمردان قرار گرفته بود.
معماران مهم این سبک عبارتند از : والتر گروپیوس، میس وند روهه، لوکوربوزیه
ادامه سبک مدرن متعالی تا به امروز ردِّ خود را بر پیکره ی شهرها و نمای ساختما نها به شایستگی نشانده است.از شاخص ترین پروژه ها در طراحی ویلا ی مدرن ، ویلا ساوا اثر معمار معروف شارل ادوارد ژانره که به نام لوکوربوزیه شناخته شده می توان نام برد که در حوالی شهر پاریس در منطقه ی پوآسی طراحی و ساخته شد. وی در این عرصه نظریه پرداز و معمار بوده و شعار سبک معماری مدرن متعالی با عنوان خانه ماشینی است برای زندگی (a house is machine for living) را ارائه کرد که بر اساس آن ایده ها (concepts) و در ادامه ی آن ساختمانها شکل گرفت.
پنج اصل معماری مدرن که توسط لوکوربوزیه ارائه شده و می تواند بخوبی رسالت سبک معماری مدرن متعالی را کامل کند عبارتند از :
زمانی که این پنج اصل در طراحی مدرن رعایت شود شرایط مطلوبی برای سکونت در ویلا مهیا می گردد.
در یک توضیح کلی در خصوص موارد مربوط به پلان و بحث دید و منظر ، وقتی که از پنجره کشیده در ساختمان استفاده می کنیم می توان مناظر را با دید 360 درجه (پانوراما) داشته باشیم و همچنین در خصوص پلان آزاد هم به طراح این اجازه را می دهد که در چیدمان ، حداکثر استفاده از فضا را داشته باشد . همچنین با وجود پلان آزاد ، دیوار و ستون مزاحم در طراحی داخلی نخواهیم داشت.
معماری مدرن متاخر در بازه ی زمانی بعد از جنگ جهانی دوم تا دهه هفتاد فعال بود و همان معماران معروف سبک مدرن متعالی همچون گروپیوس ، لوکوربوزیه ، رایت و میس وندرو ، نقش به سزایی در شکل گیری این سبک داشتند.
فرانک لوید رایت همچنان معروفترین معمار این سبک بود و آخرین شاهکار وی در راستای این سبک ساختمان موزه گوگنهایم (1943-1959) در شهر نیویورک می باشد . فرم این ساختمان به صورت تندیسی دوار طراحی گردید که مورد توجه بسیاری قرار گرفت و بعد از آن بود که تعدادی از معماران جوان در این دوره به سمت معماری تندیس گرایی تمایل پیدا کردند .
از نکات مهم این سبک معماری (تندیس گرایی) استفاده از بتن در تمامی مراحل اجرایی بوده ، در این ساختمانها بتن به مانند خمیر مجسمه سازی ماده ای مناسب برای خلق اجسام جدید مورد استفاده قرار گرفت. در بسیاری از بنا ها بتن به صورت نمایان ظاهر شده (بتن اکسپوز) و از آثار معروف این سبک کلیسای نوتردام در رونشان فرانسه طراح لوکوربوزیه و ساختمان اپرای سیدنی به طراحی یورن اوتزون می باشد .
طراحی داخلی ویلا موارد بسیاری را شامل بوده و امری چند بعدی است. از مهمترین عوامل و پارامترها در طراحی داخلی می توان به مواردی چون ایجاد فضاهای وسیع با در نظر گرفتن سقف های بلند، استفاده از نور طبیعی، طراحی و ساخت دیوارهای پیرامونی جهت جدا سازی فضاهای داخلی و خارجی و در کنار آن ایجاد قسمتی برای دسترسی به فضای بیرونی ویلا اشاره کرد.
طراحی ویلا کلاسیک یا همان سبک قدیمی طراحی ویلا برگرفته از ساختمان های یونانی و ایرانی بوده و از وجوه بارز آن استفاده از آبنما های قدیمی، چیدمان سنتی المانهای بکار رفته در طراحی، مجسمه های سنگی، استفاده از ابزارهای متداول، نماهای سنگی که از المانهای قدیمی در این سبک از طراحی ویلا بوده و هست، نور پردازی سنتی به شیوه معمول آن و استفاده از نور خورشید جهت روشنایی فضاهای داخلی ویلا، در نظر گرفتن فضاهای بیشتر و با وسعت زیاد که توسط طراح داخلی با استفاده از عناصری مانند مجسمهها، تابلوهای نقاشی به همراه مبلمان مناسب اقدام به چیدمان آن کرده و باعث زیبایی و جلوه آن می شود، میباشد.
درست است که در طراحی کلاسیک تنوع متریال های ساختمانی به مراتب کمتر از سبک مدرن میباشد اما باید در نظر داشت که طراحی ویلا به سبک کلاسیک سبکی شناسنامه دار و با سابقه ای طولانی در این سبک از معماری بوده و دارای عظمت، شکوه و اعتبار فراوانی بوده و هست.
مبلمان های شیک و آنتیک، تابلو های نقاشی فاخر، قالب ها و قرنیزآلات، سرویس های چوبی کندکاری شده، پرده های پارچه ای، حاشیه هاي نرم، استفاده از رنگ مایه هاي چوبی جذاب و قدرتمند، گچبری های زیبا، فرش های دست بافت ایرانی، آباژور، لوستر های پر نور و درخشان، استفاده از رنگ های مناسب (ترجیحاً کرم و قهوه ای) همگی درکنار هم فضایی زیبا و با شکوه که تداعی کننده اصالت می باشد را به نمایش می گذارد.
سبک طراحی داخلی دارای طرفداران زیادی بوده و از وقار و پایداری خاصی برخوردار است. تقارن و نظم در بین تمامی عناصر تشکیل دهنده این سبک، دارای اهمیت ویژه ای بوده و در کنار هم سبکی زیبا و باشکوه را بوجود می آورد.
نورپردازی درست و مناسب می تواند ویژگی های یك خانه کلاسیك را برجسته تر نماید. در ویلاهایی با نشیمن های بزرگ که با مبلمان کلاسیك چیدمان شده است باید از لوسترهای بزرگ و سنگین با نور و روشنایی زیاد و ترجیحاً از جنس لوسترهای برنجی و یا بلوری و به سبك کلاسیك استفاده کرد.
طراحی ویلا
نورپردازی در فضای داخلی ویلا
نور خورشید نقش مهمی در نورپردازی طبیعی فضاهای داخلی ویلا بر عهده دارد، بهمین خاطر بررسی و شناسایی سمت و سوی تابش نور خورشید در طول روز دارای اهمیت زیادی میباشد. هنگامی که روز به پایان می رسد و شب فرا می رسد نورهای مصنوعی که برای روشنایی فضای داخلی ویلا تعبیه شده است جلوه و روشنایی خود را بیشتر آشکار می کند و اینجا است که یک نور پردازی مناسب و حرفه ای فضایی زیبا و باشکوه را در تاریکی شب نمایان کرده و زمینه آرامش و آسایش ساکنین را فراهم می کند.
طراحی داخلی ویلای مدرن
پایه گذار این سبک از طراحی، گروهی از طراحان اروپایی بودند و در سال 1919 این مکتب (باوهاوس) را در کشور آلمان آغاز کردند.عمل گرایی و پرهیز از تجمل گرایی و اجتناب از تزئینات زیاد و کنار گذاشتن عناصر غیر ضروری، بکار گرفتن فرم و عملکرد به شکل تلفیقی از هر دو و بطور خلاصه اجتناب از طراحی های مرسوم در قدیم (طراحی کلاسیک) دوری از هرگونه طرح ریزی و تهیه نقشه های پیچیده و دوری از قواعد گذشته در طراحی، ساده گرایی با نهایت بهره گیری از فضا و بزرگ نمایی فضاهای کوچک توسط طراح دکوراسیون داخلی با استفاده از المان هایی چون مجسمه ها و تابلوهای نقاشی، بکارگیری حداقل مبلمان در چیدمان و دکوراسیون داخلی ویلا، بهره گیری از فرم های هندسی، استفاده از رنگ های طبیعی و اصولاً رنگ های خنثی، دوری از تقارن و ایجاد هماهنگی با استفاده از عناصر و المانهای موجود برای رسیدن به تعادل در فضای داخلی، بافت جغرافیایی و طبیعی محیط، شرایط آب و هوایی ویلای طراحی شده در آن منطقه، سبک طراحی ویلای مورد نظر و تعداد طبقات ویلا، به کار گیری آبنما، استخر، دیوار های شیشه ای، چوب مصنوعی، خطوط قائم، محوطه سازی از المان های مشخص کننده سبک طراحی ویلا به شیوه مدرن میباشد.
یکی از اصول لاینفک در طراحی ویلا به سبک مدرن هماهنگی و رعایت تناسب بین دکوراسیون داخلی ویلا با فضاهای خارجی آن است. همچنین وجود المانهایی چون فضای سبز، استخر، مجموعه باغ، پارکینگ، مبلمان محوطه ویلا و هماهنگی بین آنها تاثیر بسیاری در زیبایی و راحتی ویلا خواهد داشت.
طراحی ویلا
برای داشتن نمایی زیبا، مقاوم و مدرن توجه به مواردی چون طراحی مناسب، شرایط اقلیمی، ردیف بودجه در نظر گرفته شده، معماری ویلا، هماهنگی آن با بنا و همچنین در نظر گرفتن معیارهای زیبایی شناسانه توسط طراح و مجری دارای اهمیت بوده و ضروری می باشد.
بکار گیری آجر نسوز، ترموود، سنگ های مالون کیوبیک شده، سنگ های تراورتن یا سیمان لیسه ای مقاوم با رنگ های متناسب با طرح معماری و در کنار همه اینها نورپردازی مناسب در بنا زیبایی و ارزش ویلا را بالا می برد.
جانمایی پیش ورودی و ورودی ساختمان ویلا :
وقتی که افراد وارد حیاط ویلا می شوند مرحله ی بعدی مسیر ورود به ساختمان است که به سمت یک پیش ورودی که معرف درب ساختمان ویلا است هدایت می شوند.
جانمایی ورودی مناسب در ویلای مدرن و قرار گرفتن آن در بهترین محل می تواند تردد و دسترسی به فضاها را در ساختمان آسان تر کند.
جانمایی پیش ورودی و ورودی در نقطه ای باید قرار گیرد که کاملا حس دعوت کنندگی را در نظر افراد القا کند . باید سعی شود نزدیکترین نقطه به درب ورودی اصلی سایت و هموارترین مسیر انتخاب شود به دلیل اینکه افراد استفاده کننده از ویلا در گروه های سنی مختلف هستند و باید همه بتوانند به راحتی مسیر را طی کرده و به ساختمان دسترسی پیدا کنند. استفاده از رمپ و پله های کوتاه در مسیر رسیدن به ساختمان از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا تردد را برای همه آسان می کند .
فضای عمومی : غالبا فضای عمومی در دسترس همه ی افراد است که عبارتند از اعضای خانواده ، مهمان درجه اول ( بستگان ) و درجه دوم ( دوستان خانوادگی )
این فضا ها ( برنامه ی فیزیکی ) عبارتند از:
فضای خصوصی : شامل فضاهایی است که فقط افراد خانواده از آن استفاده می کنند که عبارتند از:
جانمایی فضاها در پلان ویلای مدرن دارای اولویت بندی است و نسبت به نوع کاربری آن فضا و متراژ مورد نیاز در محل خود قرار می گیرند.
در این قسمت فضا های عمومی و خصوصی را از لحاظ عملکرد مورد بررسی قرار می دهیم .
فضا های عمومی
در چیدمان فضاهای عمومی سلسله مراتبی است که باید مورد توجه قرار گیرد . برای مثال نزدیکترین فضا به درب ورودی بعد از لابی و رختکن حال عمومی، سرویس بهداشتی عمومی و آشپزخانه می باشد و به ترتیب آن در مرحله ی بعدی سالن پذیرایی و غذاخوری و نشیمن.
حال عمومی : این فضا نیاز به مبلمان زیادی ندارد و به عنوان فضای تقسیم بین لابی و آشپزخانه و پذیرایی عمل می کند ، حال عمومی را می توان به عنوان عرصه ی مکث و حرکت معرفی نمود که توقف زیادی در آن صورت نمی گیرد.
آشپزخانه :
قلب تپنده ی خانه ، آشپزخانه است زیرا بانوی خانه بیشترین زمان از وقت خود را در آن می گذراند پس اهمیت ویژه ای در طراحی دارد . آشپزخانه یک فضای عملکردی در بین دیگر قسمتهای ساختمان محسوب می شود پس در گام اول باید به چند قسمت دسترسی مستقیم داشته باشد این قسمتها عبارتند از :
دلیل اینکه باید به ورودی نزدیک باشد این است که ملزومات خریداری شده برای پخت و پز باید از کوتاه ترین مسیر به آشپزخانه برسد و دیگر اینکه در خصوص ناهار خوری می بایست دسترسی مستقیم جهت سرو غذا به این قسمت داشته باشد و همچنین جهت سرویس دهی و پذیرایی از مهمانان می بایست از کوتاه ترین مسیر به سالن پذیرایی و نشیمن ارتباط پیدا کند .
دو نکته در خصوص طراحی آشپزخانه 1- چیدمان و دسترسی ها ،2- نورگیری آشپزخانه
درخصوص آشپزخانه این نکته مهم است که تمامی پخت و پزها در قسمت آشپزخانه که به نام آشپزخانه کثیف نامیده می شود انجام می گیرد به جهت وجود حرارت بالا و دود و چربی که محیط فضا را نا مناسب می کند و از آشپزخانه تمیز صرفا جهت آماده سازی و سرو غذا ها استفاده می شود .
همانطور که اشاره شد آشپزخانه کثیف جهت پخت و پز می باشد و با جانمایی کمد و کابینت می توان محل نگهداری ظرف ها و اقلام مصرفی خوراکی باشد.
از دیگر عملکردهای آشپزخانه کثیف عبارتند از : محل نگهداری برنج وحبوبات ، روغن و همچنین می توان در آن قسمت یک سینک ظرفشویی جانمایی کرد که ظروف بزرگ مانند قابلمه و ماهیتابه و … را در همانجا شسته شود
پذیرایی و نشیمن : در خصوص این دو فضا بهتر است در جهت شرق باشد . همچنین با استفاده از باز شو های بزرگ و سرتاسری نمای روز و شب فضای سبز حیاط را داشته باشد.
خواب مهمان : این فضا برای اسکان موقت مهمان در نظر گرفته می شود و بهتر است که به مانند خواب مستر دارای حمام و سرویس بهداشتی مجزا باشد از لحاظ نورگیری هم اولویت چندانی ندارد زیرا صرفا جهت استراحت و خواب از آنجا استفاده می شود و می توان یک کتابخانه کوچک و جمع و جور داخل اتاق خواب مهمان طراحی نمود.
پذیرایی ویلا :
فضایی که برای مهمانداری خیلی مورد توجه است سالن پذیرایی می باشد . زیرا اولین جایی که مهمان پس از ورود به ساختمان راهنمایی می شود سالن پذیرایی است.
پذیرایی بهتر است با سقفی بلند و نور پردازی دکوراتیو و عمومی خاص ، طراحی شود . از نظر پلان در معماری مدرن ، برای این فضا پلان آزاد در نظر گرفته می شود . به این صورت که فضای پذیرایی بدون وجود ستون و کاملا باز طراحی می شود . با این کار می توان به طور کامل از ظرفیت فضا برای مبلمان کردن استفاده کرده و همچنین به افراد خانه این امکان را می دهد هر زمان که اراده کنند چیدمان فضا را تغییر دهند.
این آزاد بودن دست در تغییر دکوراسیون از لحاظ تاثیر روانی و بصری کمک می کند که همیشه روحیه ی افراد سر زنده و شاد باشد .
در طراحی سبک مدرن ،کف و دیوار و سقف ویلا باید از نظر طراحی مورد توجه خاصی قرار بگیرد .
در خصوص چیدمان فضا استفاده از مبلمان مدرن و کاناپه و نورهای موقت قابل جابجایی (آباژور) در کنار هم لازمه ی فضای پذیرایی می باشد.
از دیگر ملزومات سالن پذیرایی در طراحی ویلا ایجاد دید و منظر مناسب به فضای سبز بیرون ساختمان توسط پنجره ها و بازشوهای سراسری با جانپناه کوتاه می باشد که به این وسیله بتوان نمایی زیبا از گیاهان درون حیاط ویلا را به صورت کامل داشته باشیم.
جانمایی تراس در مقابل پنجره ی سراسری سالن پذیرایی می تواند فضای دنجی برای صحبت های خاص بوجود بیاورد و چیدمان تراس نیز به صورت کاملا مینیمال و ساده ، صرفا دو عدد صندلی و میز و فضایی مملو از فلاور باکس گل و گیاه که زیبایی فضارا چند برابر می کند.
نور پردازی پذیرایی
این فضا نیاز به روشنایی کامل دارد . به جهت اینکه فضای پذیرایی دلبازتر و بزرگ تر از آنچه که است به نظر برسد . بهتر است از ترکیب نور سرد و گرم استفاده شود و در وسط نصب یک لوستر بزرگ با روشنایی زیاد و همچنین استفاده از آباژور در گوشه ای از فضا می تواند سالن پذیرایی را مجلل تر کند .
چیدمان فضای پذیرایی به گونه ای باشد که فضا برای عبور و نشستن به اندازه کافی بین گل میز ها و کاناپه ها باشد حد اقل فضای عبوری cm 60 در نظر گرفته شود متراژ مناسب مورد نیاز سالن پذیرایی 30 متر مربع می باشد.
قرار گرفتن کاناپه های 2 نفره ، 3 نفره و تک نفره به صورت ترکیب مربع یا مستطیل در کنار هم و دو عدد کاناپه تک نفره جهت آقا و خانم صاحب خانه در جایی قرار داده شود که به راحتی به آشپزخانه دست رسی داشته باشد و سرویس دهی را آسان تر کند.
ناهار خوری ویلا :
فضای ناهار خوری از چند جهت نیاز به بررسی و توضیح دارد . ابتدا همانطور که گفته شد جانمایی ناهارخوری در دسترسی مستقیم به آشپزخانه در اولویت بوده زیرا برای سرویس دهی مناسب از جانب آشپزخانه ارتباط مستقیم آن فضا ها لازم است . در مرتبه دوم ارتباط بین پذیرایی و نشیمن دیگر اولویت های طراحی می باشد که در قسمت مطالعات اولیه و بخش دیاگرام ارتباطی بین فضاها با اولویت دوم معرفی می شود .
جانمایی میز 8 یا 12 نفره با تم رنگی قهوه ای سوخته و روکش صندلی طوسی و قراردادن یک لوستر در وسط سقف و در آکس میز و اجرای نور مخفی در سقف به صورت قاب ساده می تواند چیدمان مدرن را تکمیل کند .
مسیر عبور دور میز غذا خوری از اهمیت خاص بر خوردار است و باید به صورتی باشد که وقتی کسی بر روی صندلی قرار گرفت عرض مسیر عبور پشت صندلی cm 60 باید درنظر گرفته شود و cm 30 برای قرار گرفتن کامل پشت میز و صرف غذا ، با اندازه های گفته شده مشخص شد که دور تا دور میز غذا خوری می بایست cm 90 فاصله از دیوار داشته باشد .
نشیمن ویلا :
فضای نشیمن اغلب با سالن پذیرایی ادغام می شود . ولی ایده ال ترین حالت این است که فضای نشیمن از دیگر فضا ها جدا باشد و با یک پارتیشن جدا کننده می توان این کار را کرد.
فضای نشیمن برای گپ و گفت و دورهمی آخر شب در کنار شومینه دنج ترین محل است .
فضای نشیمن با پنجره های کشیده و دید و منظری به سمت فضای سبز محوطه با اجرای نورپردازی دکوراتیو و تم رنگی کرم قهوه ای فضایی خاص را بوجود می آورد.
چیدمان داخلی ویلا :
مبلمان فضای نشیمن از سری مبل راحتی سبک مدرن انتخاب می شود و تم رنگی خنثی ( طوسی ، فیلی ) برای آن جا مناسب است ، همه چیز در این فضا باید ملایم باشد از رنگهای پرده ها و مبل ها تا نور عمومی و دکوراتیو.
کتابخانه می تواند گزینه ی خوبی باشد برای فضای نشیمن ، یک فقسه ی چوبی از جنس چوب گردو که تا سقف کشیده شده و ترکیبی از کتاب های نفیس و اکسسوری های کانسپتچرال ( مفهومی )
دسترسی این فضا به آشپزخانه از سمتی و دسترسی به بار نوشیدنی در سمت دیگر از ملزومات طراحی داخلی این فضا می باشد.
سلسله مراتب پذیرایی از مهمان ها به این صورت می باشد که پس از ورود مهمان به داخل ساختمان به سمت سالن پذیرایی راهنمایی می شود همزمان با پذیرایی ، میزبان درحال آماده سازی غذا در سالن غذا خوری می باشد که بعد از پذیرایی مختصر جهت صرف غذا به قسمت غذا خوری راهنمایی می شوند پس از صرف غذا که عموما شام یا ناهار است به سمت فضای نشیمن جهت پذیرایی بعد صرف غذا راهنمایی می شوند .
همانطور که گفته شد در سلسله مراتب بالا هر قسمت عملکرد خاص خود را دارد ولی در زمان حال که اکثرا خانه ها کوچک و محدودیت متراژ خانه دست طراح را می بندد با ادغام این فضا ها به صورت مشترک از یک فضا استفاده می کنیم . برای مثال عملکرد سالن پذیرایی و هم نشیمن را می توان در یک فضا استفاده کرد حتی می توان با قرار دادن یک میز غذا خوری در گوشه سالن سمت آشپزخانه از اتاق غذاخوری هم صرف نظر کرد.
سرویس بهداشتی عمومی
سرویس بهداشتی عمومی بهتر است نزدیک ورودی و حال عمومی باشد . به جهت اینکه مهمانان درجه 3 و 2 بدون اینکه به دیگر فضاهای خصوصی مرتبط بشوند از این فضا استفاده کنند و اینکه زمانی که کسی از افراد خانه از بیرون می آید ، پیش از ورود به فضای خانه مسائل بهداشتی را رعایت کند و آلودگی بیرون به داخل وارد نشود.
ابعاد مورد نیاز سرویس بهداشتی حداقل 2 متر مربع که متشکل از کاسه توالت و کابینت رو شویی می باشد
برای نصب کاسه توالت می بایست از هر طرف 20 cm تا دیوار فاصله داشته باشد و فاصله شیر مخلوط آفتابه ای از دریچه خروجی فاضلاب در شعاع 1 متری نصب گردد .
تهویه ویلا : بحث مهم در سرویس بهداشتی تهویه است که باید به طور دقیق اجرا شود زیرا به جهت اینکه سرویس بهداشتی در نزدیک درب ورودی به ساختمان قرار دارد احتمال ایجاد کوران در هنگام باز و بسته شدن درب و تردد ساکنین بوجود آید . به همین دلیل در کنار همه ی فضا های خیس از قبیل توالت ، حمام ، آشپزخانه و رختشوی خانه یک فضا اختصاص داده می شود به نام داکت یا رایزر عمودی که از طریق آن تهویه هوای داخل سرویس ها و فضای خیس صورت می گیرد.
نحوه ی عملکرد داکت های عمودی به این صورت است که از دیوار سرویس یک دریچه گریل دار (مشبک) نصب می گردد و یا در جاهای دیگر یک فن هواکش نصب می گردد که هوای داخل سرویس را به حالت مکش به سمت لوله ی انتقال به پشت بام هدایت می کند این لوله ها از جنس PVC و یا آزبست می باشد در روی پشت بام نیز باید یک سانتریفیوژ هواکش نصب گردد که به طور کامل هوای داخل را به بیرون هدایت کند.
نکته ی مهم در خصوص داکت ها : باید توجه داشته باشیم که لوله های تهویه ی سرویس بهداشتی و آشپزخانه در یک داکت نباشد و هر کدام برای خود نیاز به طراحی و جانمایی محل داکت و لوله گذاری مختص به خود را دارد .
اصولاً طراحی بام ویلا یا اجرای سقف ویلا تاثیر به سزایی در ظاهر خانه داشته و از عناصر بسیار مهم در بناهای مسکونی و ویلا ها نیز می باشد چرا که هم به عنوان سر پناه و هم عنصری جدایی ناپذیر در ساخت بنا است. آشنایی با انواع سبکهای طراحی بام و تاثیراتی که هر کدام میتوانند روی طرح کلی خانه داشته باشند، از اهمیت ویژه ای در طراحی ویلا برخوردار است. نوع متریال سقف بر اساس مجموعه پلان و توسط معمار یا طراح منزل و مطابق با نظر و سلیقه مالک ساختمان تعیین می شود. رنگ هم ممکن است به همین شیوه مشخص شود.
در ابتدا می بایست نوع متریال مشخص گردد، زیرا انواع مصالح سقف وزن های متفاوتی داشته و بار آنها باید توسط مهندسان در محاسبات سازه ای ساختمان لحاظ شود.
طراحی ویلا
در میان انواع بام ساختمان ها، سقف های شیروانی از محبوبیت خاصی برخوردار بوده و بسیار مورد توجه میباشند. در گذشته این سقف ها در مناطقی با آب و هوای خاص و با توجه به نیازهای اقلیمی مورد استفاده قرار می گرفت اما امروزه در هر نوع آب و هوا و اقلیمی این نوع سقف های زیبا دیده می شوند.
سقف های شیبدار بر اساس نوع مصالح به انواع مختلفی تقسیم می شوند. این سقف ها علاوه بر حفاظت منزل می تواند سبک خانه را مشخص یا حتی تعریف کند.
انواع سقف های شیبدار از قبیل سقف های ویلایی، شیروانی، انباری، پارکینگ، حیاط خلوت و غیره میباشند. جهت زیبایی نمای ویلا از سقف های شیبدار با شیب تند استفاده می شود. سقف شیبدار دارای تنوع طرح و متریال و رنگ های بسیار است و از لحاظ کیفیت میتوان به سقف های شیبدار ورق گالوانیزه، گالوانیزه رنگی، سفال، آندولین، آندو ویلا، شینگل اشاره کرد. انواع سقف ها به شرح زیر می باشد.
ورقهای گالوانیزه:
این نوع ورقها را که معمولاً به ضخامت 0.5میلیمتر و به صورت کویل می باشد در دستگاه رول فرمینگ در طرح های شادولاین، طرح سفال، طرح ایتالیایی، موج دار یا سینوسی یا کرکره تولید میشود.
به علت نوع ورق و نوع طرح، این نوع سقفها را نمیتوان در ویلاهایی که دارای طرح های پیچیده می باشند استفاده کرد. آب بندی این نوع سقفهای شیبدار در مکانهای که دودکش، لوله یا دریچه در سقف می باشد بسیار مشکل است.
سقفهای شیبدار سفالی:
این نوع سقف ها از نظر کیفیت نسبت به سقف های شیبدار گالوانیزه در درجه بالاتری قرار دارند. سقف های سفالی با توجه به نوع تولید به رنگ سفال میباشند اما امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی این سقف ها به صورت رنگی نیز تولید میشود. البته به علت ماهیت سفال قدرت چسبندگی رنگ به سفال ماندگاری زیادی ندارد. از معایب سقفهای شیبدار سفالی سنگین بودن آنها و عدم انعطاف پذیری در اجرای سقفهای شیبدار با طرح های پیچیده میباشد.
آندوویلا و آندولین:
آندولین و آندوویلا نوعی از سقفهای شیبدار هستند که ساختار آنها از ترکیب خالص الیاف طبیعی و بیتومن تولید و نحوه رنگ پذیری آنها در حین تزریق بیتومن میباشد به همین دلیل رنگها از ماندگاری بالایی برخوردار هستند. این نوع محصول سبک تر از سفال بوده و نسبت به سفال و ورق گالوانیزه از کیفیت بالاتری بر خوردار است.
شینگل:
شینگل یک سقف یک پارچه و مسطح میباشد که از نمای دور به صورت سایه روشن و سه بعدی دیده میشود. قیمت شینگل نسبت به محصولات دیگر بالاتر است و این به دلیل کیفیت بالای این محصول میباشد. شینگل به علت انعطاف پذیری بالا از جمله سقف هایی است که کمترین پرت محصول را دارد.
سقفهای شینگل در طرح ها و رنگهای متنوع تولید می گردد.
سقف کامپوزیت یا آسفالتی
آسفالت ترکیبی، رایج ترین متریال سقف مورد استفاده در ایالات متحده است. این نوع متریال نسبتاً ارزان با قابلیت نصب آسان است و توسط بسیاری از شرکت ها در انواع رنگ ها و سبک ها تولید می شود.
تایل های سقف بتنی
تایل های بتنی مشخصات مشابهی با تایل های سفالی دارند. آنها مقاوم اند و می توانند ظاهر سفال را با هزینه ای بسیار پایین تر تکرار کنند.
تایل های سقف سفالی
سفال یک متریال قدیمی با حسی باستانی است. سفال شکننده و گران است اما یک گزینه مطلوب و دلچسب برای بسیاری از سبک های قدیمی خانه ها است.
سقف فلزی
این گزینه با خطوط صاف و جلوه فلزی اش بر خلاف بقیه ظاهری شیک و امروزی دارد و مانند بقیه مصالح در رنگ ها و سبک های متنوعی موجود است.سقف های فلزی با سبک مدرن به خوبی هماهنگ می شوند و می توانند حسی امروزی به سبک های قدیمی تر بدهند. این متریال نسبتاً گران است اما میزان کارایی بالایی دارد.
استفاده از پشم شیشه و پشم سنگ در ساختمان نقش بسیار مهمی در جلوگیری از اتلاف گرما در فصل زمستان و خنک نگه داشتن فضای داخل در فصل تابستان دارد، به این ترتیب علاه بر صرفه جویی در مصرف انرژی و حفظ منابع انرژی برای استفاده آیندگان به پاکی محیط زیست نیز کمک می شود.
عامل مهم در انتخاب عایق پشم شیشه و پشم سنگ میزان مقاومت حرارتی آن است. هر قدر مقاومت حرارتی بالاتر باشد عایق گرمای کمتری را از خود عبور می دهد و صرفه جویی بیشتری را به همراه دارد پس به جای مقایسه ضخامت عایق ها بهتر است مقاومت حرارتی آنها با هم مقایسه شود. عایق های مختلف با مقاومت های حرارتی برابر از نظر صرفه جویی در میزان انرژی یکسان هستند و تنها اختلاف آنها در قیمت و محل استفاده است. کف و سقف ساختمانهای موجود را میتوان به راحتی و با استفاده از فناوری های جدید عایقکاری کرد در صورت وجود فضای دیوارهای خارجی را نیز میتوان عایق نمود.
بر اساس مبحث ۱۹مقررات ملی ساختمان کلیه ساختمان هایی که ساخته می شوند باید به مقدار کافی عایقکاری شوند.
در نهایت زمانی که می خواهید برای ساختمان خود سقف مناسبی انتخاب کنید باید در وهله نخست به تهیه لیستی از انواع سقف و انواع پوشش سقف که در منطقه آب و هوایی شما کاربرد دارند بپردازید و همچنین سقف هایی که در چنین شرایطی آسیب پذیر بوده و دوام نمی آورند را بشناسید.
به عنوان مثال اگر در محل زندگی شما برف و باران به وفور می بارد تند بودن شیب سقف باعث می شود حجم بالای برف بر روی سقف ساختمان شما باقی نماند و به آسانی از بام شما سرازیر شود. با محدود کردن گزینه هایی که پیش رویتان است می توانید به درک صحیحی از نیاز های خود برسید فضای بیشتری احتیاج دارید یا ترجیح می دهید خانه ای مطابق با استانداردهای حفظ محیط زیست بنا کنید و در نهایت تصمیم بگیرید چه سبکی را انتخاب کنید. تمامی این نکات را به دقت مرور کرده تا سرانجام به خانه رویایی خود دست یابید.
نورها در طراحی نقش مهمی را ایفا می کنند، جذابیت و جلوه گری ساختمان در شب توسط نور پردازی صد چندان می شود، استفاده درست از نورها و تابانیدن آنها بر جداره ی بیرونی ساختمان بویژه بر روی عناصر دکوراتیو نمای خارجی مانند ستونها، سنتوری ها، قابها و …
نور ها به لحاظ دسته بندی کلی به دو دسته تقسیم می شوند نورهای طبیعی و نورهای مصنوعی .
نورهای طبیعی همان نور خورشید هستند که ما در شدت و زاویه تابش آن تصرفی نداریم ولی می توان از آن به بهترین حالت بهره برداری کرد.
با استفاده از پرده های عمودی و افقی در ساختمان شدت نور را تنظیم می کنیم و با این کار فضای داخلی لطیف تر می شود و در واقع می توان از نور طبیعی روز که اصطلاحاً نور زنده و گرم نامیده می شود استفاده بهینه کرد ، گاهی این نورخورشید ایجاد مزاحمت می کند ، به دلیل شدت و حرارت زیاد
برای مقابله با شرایط بوجود آمده می توان علاوه بر استفاده از پرده در داخل و مهار شدت گرما در نمای ساختمان از سایبان های افقی و عمودی استفاده کنیم این سایبان ها می تواند ثابت یا متحرک و هوشمند باشد یعنی اینکه با چرخش زاویه ی تابش خورشید قسمت های سایه انداز سایه بان هوشمند نیز در همان جهت تغییر حالت داده و سایه و روشنایی داخلی را متعادل کند .
جهت تابش:
جهت تابش نور به این صورت می باشد که خورشید از سمت جغرافیایی شرق طلوع و با طی مسیر منحنی شکل که تمایل به سمت جنوب دارد به سمت غرب می رود و غروب می کند.
بهترین جهت تابش نور خورشید در هنگام طلوع و در ضلع شرق و جنوب شرق ساختمان است . هرچه جهت تابش به سمت غرب و در واقع غروب خورشید صورت بگیرد نورها خاصیت گرم بودن و پویایی خود را از دست می دهند و در اصطلاح نور غرب را نور سرد می نامند.
نورهای سرد فقط روشنایی دارند با این شرایط که گفته شد بهترین فضا هایی را که می توان در قسمت نور گرم و زنده جانمایی کرد فضاهایی چون پذیرایی ، نشیمن و آشپزخانه است .
از دیگر استفاده ها از نور طبیعی و متعادل کردن آن عبور دادن نور از فیلتر های رنگی است و این کار با استفاده از شیشه های رنگی در قسمتهای مختلف ساختمان مانند نورگیر (پاسیو) و بازشو های درب و پنجره صورت می پذیرد و این کار فضای داخل ویلا را لطیف تر و همچنین نمای ساختمان را زیباتر می کند.
استفاده از شیشه های رنگی لمینت که دارای بافت و رنگ هستند در بخش دکوراسیون داخلی به زیباتر شدن فضا کمک شایسته ای می کند.
نورهای مصنوعی در نما و جلوه ی ساختمان نقش مهمی دارند و از زمان غروب خورشید نقش نورهای مصنوعی پر رنگ تر می شود . این روشنایی ها توسط منابع نوری الکتریکی تامین می شود .
روشن کردن فضا ها در داخل و یا خارج ساختمان توسط منابع نور مصنوعی از قبیل چراغ های دفنی ، پایه دار ، دیواری ، سقفی آویزی ، سقفی سیلندری(تو کار) و نوار خطی (LED & SMD) صورت می گیرد هر کدام از منابع نور مصنوعی وظیفه خاصی دارند.
زمانی که به این مرحله از طراحی ویلای مدرن می رسیم بهتر است که برای نورپردازی نیز یک تم رنگی انتخاب کنیم که می تواند بر پایه ی رنگهای سرد یا گرم باشند و همه منابع نور مصنوعی بکار برده شده در پروژه از آن رنگ باشد مانند تم یخی ، مهتابی ، آفتابی که هر کدام از این تم ها دارای طیف رنگی بسیاری هستند برای مثال تم رنگی آفتابی در زیر مجموعه طیف رنگی خود رنگ انبه ای را دارد که با استفاده از آن نمایی بسیار زیبا در شب از فضاهای داخلی و خارجی به نمایش گذاشته می شود .
در حالت کلی نور های مصنوعی به دو گروه تقسیم می شوند.
زمانی که هوا تاریک می شود برای روشن کردن کلی فضاها نیاز به منابع نور عمومی است که با استفاده از آنها روشنایی عمومی تامین می شود . برای مثال در شب برای تردد در فضای سبز بیرون و عبور از عرصه های حرکتی فضای سبز حیاط و نشستن در زیر آلاچیق و یا در کنار آتشدان می بایست مسیر ها و محل نشستن مشخص شود و به خوبی روشن باشد که این کار با استفاده از منابع نوری پایه دار یا دفنی ، مسیر حرکتی روشن می شود و همچنین در محل آلاچیق در بالای ستونهای آلاچیق چراغ های دیواری نصب می گردد.
مورد دیگری که باید در نظر قرار گیرد فضای داخلی ساختمان است که نیاز به روشنایی کامل دارد که این وظیفه را نورهای آویزی و دیواری و سقفی مانند لوستر و نورهای توکار سیلندری از زیر شاخه ی نورهای عمومی بر عهده دارد.
نورهای عمومی غالبا به صورت تک رنگ ساده استفاده می شوند و در جاهایی نیز ترکیب رنگ های سرد (یخی ، مهتابی) و گرم (آفتابی) به صورت همزمان استفاده می شود برای بدست آوردن فضایی دلنشین .
نورهای دکوراتیو از دیگر دسته بندی های نور های مصنوعی محسوب می شوند . عملکرد نور دکوراتیو به صورتی می باشد که برای روشن کردن جاهایی خاص استفاده می شود . قدرت روشنایی آن نسبت به نور عمومی به مراتب کمتر است . در واقع کار نورهای دکوراتیو در جاهایی تاکید بر موضوع خاصی دارد و در جای دیگر ایجاد یک فضای عاشقانه و ملایم برای شب نشینی ها و دور همی ها.
نور های دکوراتیو دارای دسته بندی هایی از جهت فرم روشنایی می باشد که عبارتند از :
1- نور دکوراتیو جهت دار 2- نور دکوراتیو نقطه ای 3- نور دکوراتیو خطی
نور های عمومی و دکوراتیو مکمل یکدیگر هستند و با ترکیب آنها با یکدیگر فضای داخلی و خارجی ویلا زیباتر و جذاب تر می شود .
مشاوره تخصصی رایگان